GODS ECONOMIE IN GELOOF
Week 5: Spreken door de geest van geloof

Gods economie in geloof © 2022 Living Stream Ministry 25

WEEK 5 – DAG 1

Ochtendvoeding

Heb. 1:1 Nadat God vroeger vele malen en op vele wijzen tot de vaderen gesproken had in de

profeten, heeft Hij in het laatst van deze dagen tot ons gesproken in de Zoon.

Ps. 119:105 Uw woord is een lamp voor mijn voet en een licht op mijn pad.
Joh. 6:63 De Geest is het die levend maakt (...). De woorden die Ik tot u heb gesproken, zijn geest

en zijn leven.
Het is een straf om niet het spreken van God te hebben. In de dagen van 1 Samuel 3 was het Woord
van God schaars. Dat was een straf voor de familie en het huis van Eli de priester. Wanneer je onder Gods
zegen bent, zal God elke minuut spreken. Gods spreken tegen jou bewijst dat je onder Zijn zegen bent. Spreekt
God tegen jou? Dat betekent dat HIj echt, levend en bewegend is.
De levende God deelt Zichzelf door spreken in ons uit. God wil Zichzelf in ons overdragen. Dit wordt
hoofdzakelijk door spreken volbracht. Hoe meer Hij tegen je spreekt, hoe meer Zijn goddelijke element wordt

uitgedeeld en overgedragen in je wezen. Als je eenmaal Zijn spreken hoort, kun je nooit dezelfde blijven. (Life-
study of Hebrews, blz. 21-22)

Lezen voor vandaag

Wanneer God spreekt, schijnt het licht. Het eerste element met Gods Woord is licht. Je hoeft het niet
te verklaren of uit te leggen. Het licht schijnt, want het Woord brengt licht voort. Het goddelijke Woord is de
beste verlichter, de beste lichtdrager. We kunnen dit allemaal bewijzen door onze ervaring. Wanneer wij Zijn
Woord horen, zijn we onder Zijn schijnen en dit schijnen brengt ons licht. Met dit licht is er het begrijpen,
visioen, en de juiste wijsheid, kennis en uitleg. Als je het licht hebt, heb je de kracht om te zien, het inzicht, en
het visioen. Wanneer je het licht hebt, heb je de kennis, het begrip en de wijsheid. Dit geeft je de woorden
terwijl je niet kunt zwijgen.
Het Woord brengt ook ons leven. De Heer Jezus zei dat de woorden die Hij sprak geest en leven zijn
(Joh. 6:63). "In het begin was het Woord (...). In Hem was het leven" (Joh. 1:1, 4). In het Woord is leven.
Wanneer we het Woord aanraken worden we opgewekt.
Vandaag zijn er zoveel levend omdat ze gevuld zijn met het Woord. Ik ben zo blij om te zien dat er in
deze eeuw, een zeer boze eeuw, jonge mensen zijn die zichzelf verkocht hebben aan het Heilige Woord. Voor
velen van jullie is het Woord het meest kostbare in jullie hart. Dit is een goed teken dat de Heer onder jullie
aan het bewegen is. Zijn spreken is met ons en Zijn Woord is in ons. Vandaag bruist iedereen in het
gemeenteleven vanwege het Woord van het leven. We hebben het levende Woord.
Het leven dat in het Woord is omvat heel veel. Het omvat heiligheid, liefde, nederigheid,
vriendelijkheid, en geduld. Leven omvat alle goddelijke eigenschappen en alle menselijke deugden. Probeer
niet om nederig te zijn, want nederigheid is als een vogel. Zodra je het probeert te vangen, vliegt het weg.
Probeer niet om je vrouw lief te hebben of je te onderwerpen aan je man. Je kunt het niet. Neem eenvoudig het
Woord. Het Woord brengt leven, en dit leven resulteert in liefde en onderwerping. Nederigheid, liefde, en
onderwerping worden allemaal gevonden in dit leven. We kunnen deze deugden niet verkrijgen door onze
inspanningen of ons werk. Zij zijn allemaal in het goddelijke leven.
Hoe kunnen we het leven hebben? Neem eenvoudig het Woord en het leven komt. Wanneer het leven
komt, zullen ook alle goede dingen erbij komen. In dit leven is nederigheid en schoonheid van het menselijke
wezen. Vanaf dat God de mens schiep naar Zijn beeld, is er zeker schoonheid in de menselijkheid. Maar deze
schoonheid van de menselijkheid kan alleen gevonden worden in het goddelijke leven, en het goddelijke leven
is in het goddelijke Woord. Wanneer het Woord komt, komt het leven, en de schoonheid komt met het leven.
Kijk naar de mensen in de gemeente; iedereen is knap en mooi. Als dezelfde mensen niet in het gemeenteleven
zouden zijn, zouden zij een verschijning van schorpioenen, schildpadden of apen hebben. Ik ben waarlijk
verliefd geworden op de mensen in de gemeente. Zelfs de ouderen zijn zo lieflijk. Deze schoonheid, deze
lieflijkheid, komt van het leven, en het leven komt van het Woord. Wanneer God spreekt is het leven daar. Dit
leven is zo rijk. (Life-study of Hebrews, blz. 22-25)
Ter aanvulling lezen: Life-study of Hebrews, boodschap 2; CWWL, 1990, deel 1, “The Apostles’ Teaching,”
hfst. 1
Verlichting en inspiratie: _________________________________________________________________
______________________________________________________________________________________

KRISTALLISATIE-STUDIE VAN 1 EN 2 SAMUËL
Week 7: David is een beeld van Christus, de echte David – de Koning van het komende koninkrijk van God. Kristallisatie-studie van 1 en 2 Samuël © 2022 Living Stream Ministry 65

WEEK 7 – DAG 1
Ochtendvoeding
1 S. 21:4 Daarop antwoordde de priester David: Ik heb geen gewoon brood voorhanden, maar er
is wel heilig brood (…).
1 S. 21:6 Toen gaf de priester hem het heilige brood, omdat er geen ander was dan het toonbrood
dat men gewoon is voor het aangezicht des Heren weg te nemen (…).
Mt. 1:6 En Isaï verwekte David, de koning (…)
Toen de farizeeers tegen (Jezus) zeiden dat het volgens de wet niet geoorloofd was om aren te plukken
op de sabbat, zei Hij: “Hebt u niet gelezen wat David deed toen hij honger had, en zij die bij hem waren? Hoe
hij het huis van God inging en de toonbroden at, die hij niet mocht eten, en ook zij niet die bij hem waren,
behalve alleen de priesters?” (Mt. 12:3-4). Het woord van de Heer laat zien dat Hij de echte David is. In de
verleden tijd, toen David en zijn volgers werden verworpen, gingen zij het huis van God binnen en aten de
toonbroden waardoor zij ogenschijnlijk de levitische wet braken. Nu werden de echte David en Zijn volgers
ook verworpen en namen het heft in handen door te eten, ogenschijnlijk tegen de sabbat regels in. Zoals David
en Zijn volgers niet schuldig werden gehouden, moeten ook Christus en Zijn volgens niet worden veroordeeld.
Koning David was een voorafbeelding van Christus, de echte David. David had volgers, en Christus, de echte
David, had ook discipelen als Zijn volgers. Koning David en Zijn volgers werden verworpen door het volk, en
de echte David en Zijn volgers werden ook verworpen. Zoals David en zijn volgers hongerig waren, zo waren
ook Christus en Zijn discipelen hongerig. Dit geeft aan dat David en Zijn volgers een voorafbeelding van
Christus en Zijn discipelen waren. (The Conclusion of the New Testament, blz. 720-721)
Lezen voor vandaag
Het woord van Christus in Matteüs 12:3-4 duidt op een eeuw verandering van het priesterschap naar
het koningschap. In het verleden bracht de komst van David een eeuw verandering teweeg van de eeuw van
het priesterschap naar de eeuw van de koningen, waarbij de koningen boven de priesters kwamen te staan. In
de eeuw van de priesters moest de leider van het volk luisteren naar de priester (Nu. 27:21-22). Maar in de
eeuw van de koningen moest de priester zich aan de koning onderwerpen (1 S. 2:35-36). Daarom was wat
koning David met zijn volgers deed niet illegaal. Nu is door de komst van Christus de eeuw ook veranderd en
deze keer van de eeuw van de wet naar de eeuw van genade, waarin Christus boven alles is. Wat Hij ook doet
is juist. De zaak van het houden van de sabbat behoort tot het oude tijdperk van de wet. Maar in het tijdperk
van genade heeft Christus het laatste woord. Dit is geen zaak van de wet maar van Christus. (The Conclusion
of the New Testament, blz. 721)
De Heer leek te zeggen tegen de farizeeën: “Je moet Mij en Mijn discipelen niet veroordelen. Het is
niet langer de wet die het laatste woord heeft, maar Ik, de Christus, Ik geef jullie het laatste woord. Ik ben de
echte Koning, de echte David. Ik ben ook de Christus die de eeuw van genade heeft binnengebracht. Dus wat
Ik ook zeg of doe is het definitieve besluit.” De farizeeën zouden de Bijbel moeten kennen, maar hier verloren
zij duidelijk de zaak. Hoe sterk was de verdediging van de Heer! (Life-study of Matthew, blz. 397)
David was de achtste zoon van zijn vader en werd gekozen en gezalfd door God (1 S. 16:10-13). Het
nummer acht duidt op opstanding. Dat David als de achtste zoon werd gekozen door God laat zien dat zijn
relatie met Christus in opstanding was. Verder was hij een man naar Gods hart (1 S. 13:14) en bracht hij Gods
koninkrijk binnen voor Christus.
David was de laatste van de generatie van de vaders. Hij was ook de eerste van de generatie van de
koningen. Hij was de afsluiting van één eeuw en het begin van de volgende. Hij werd het keerpunt van twee
eeuwen omdat hij het koninkrijk van God binnenbracht en nauw met Christus verbonden was. (Mt. 1:6,
voetnoot 1, RcV)
In dit geslachtsregister (in Matteüs) wordt alleen David “de koning” genoemd omdat door hem het
koninkrijk met het koningschap werd binnengebracht. (Mt. 1:6, voetnoot 2, RcV)
Ter aanvulling lezen: Life-study of Matthew, boodschap 32; The Conclusion of the New Testament, boodschap
67; Life-study of 1 & 2 Samuel, boodschap 14

KRISTALLISATIE-STUDIE VAN 1 EN 2 SAMUËL
Week 7: David is een beeld van Christus, de echte David

– de Koning van het komende koninkrijk van God
Kristallisatie-studie van 1 en 2 Samuël © 2022 Living Stream Ministry 65
WEEK 7 – DAG 1
Ochtendvoeding
1 S. 21:4 Daarop antwoordde de priester David: Ik heb geen gewoon brood voorhanden, maar er
is wel heilig brood (…).
1 S. 21:6 Toen gaf de priester hem het heilige brood, omdat er geen ander was dan het toonbrood
dat men gewoon is voor het aangezicht des Heren weg te nemen (…).
Mt. 1:6 En Isaï verwekte David, de koning (…)
Toen de farizeeers tegen (Jezus) zeiden dat het volgens de wet niet geoorloofd was om aren te plukken
op de sabbat, zei Hij: “Hebt u niet gelezen wat David deed toen hij honger had, en zij die bij hem waren? Hoe
hij het huis van God inging en de toonbroden at, die hij niet mocht eten, en ook zij niet die bij hem waren,
behalve alleen de priesters?” (Mt. 12:3-4). Het woord van de Heer laat zien dat Hij de echte David is. In de
verleden tijd, toen David en zijn volgers werden verworpen, gingen zij het huis van God binnen en aten de
toonbroden waardoor zij ogenschijnlijk de levitische wet braken. Nu werden de echte David en Zijn volgers
ook verworpen en namen het heft in handen door te eten, ogenschijnlijk tegen de sabbat regels in. Zoals David
en Zijn volgers niet schuldig werden gehouden, moeten ook Christus en Zijn volgens niet worden veroordeeld.
Koning David was een voorafbeelding van Christus, de echte David. David had volgers, en Christus, de echte
David, had ook discipelen als Zijn volgers. Koning David en Zijn volgers werden verworpen door het volk, en
de echte David en Zijn volgers werden ook verworpen. Zoals David en zijn volgers hongerig waren, zo waren
ook Christus en Zijn discipelen hongerig. Dit geeft aan dat David en Zijn volgers een voorafbeelding van
Christus en Zijn discipelen waren. (The Conclusion of the New Testament, blz. 720-721)
Lezen voor vandaag
Het woord van Christus in Matteüs 12:3-4 duidt op een eeuw verandering van het priesterschap naar
het koningschap. In het verleden bracht de komst van David een eeuw verandering teweeg van de eeuw van
het priesterschap naar de eeuw van de koningen, waarbij de koningen boven de priesters kwamen te staan. In
de eeuw van de priesters moest de leider van het volk luisteren naar de priester (Nu. 27:21-22). Maar in de
eeuw van de koningen moest de priester zich aan de koning onderwerpen (1 S. 2:35-36). Daarom was wat
koning David met zijn volgers deed niet illegaal. Nu is door de komst van Christus de eeuw ook veranderd en
deze keer van de eeuw van de wet naar de eeuw van genade, waarin Christus boven alles is. Wat Hij ook doet
is juist. De zaak van het houden van de sabbat behoort tot het oude tijdperk van de wet. Maar in het tijdperk
van genade heeft Christus het laatste woord. Dit is geen zaak van de wet maar van Christus. (The Conclusion
of the New Testament, blz. 721)
De Heer leek te zeggen tegen de farizeeën: “Je moet Mij en Mijn discipelen niet veroordelen. Het is
niet langer de wet die het laatste woord heeft, maar Ik, de Christus, Ik geef jullie het laatste woord. Ik ben de
echte Koning, de echte David. Ik ben ook de Christus die de eeuw van genade heeft binnengebracht. Dus wat
Ik ook zeg of doe is het definitieve besluit.” De farizeeën zouden de Bijbel moeten kennen, maar hier verloren
zij duidelijk de zaak. Hoe sterk was de verdediging van de Heer! (Life-study of Matthew, blz. 397)
David was de achtste zoon van zijn vader en werd gekozen en gezalfd door God (1 S. 16:10-13). Het
nummer acht duidt op opstanding. Dat David als de achtste zoon werd gekozen door God laat zien dat zijn
relatie met Christus in opstanding was. Verder was hij een man naar Gods hart (1 S. 13:14) en bracht hij Gods
koninkrijk binnen voor Christus.
David was de laatste van de generatie van de vaders. Hij was ook de eerste van de generatie van de
koningen. Hij was de afsluiting van één eeuw en het begin van de volgende. Hij werd het keerpunt van twee
eeuwen omdat hij het koninkrijk van God binnenbracht en nauw met Christus verbonden was. (Mt. 1:6,
voetnoot 1, RcV)
In dit geslachtsregister (in Matteüs) wordt alleen David “de koning” genoemd omdat door hem het
koninkrijk met het koningschap werd binnengebracht. (Mt. 1:6, voetnoot 2, RcV)
Ter aanvulling lezen: Life-study of Matthew, boodschap 32; The Conclusion of the New Testament, boodschap
67; Life-study of 1 & 2 Samuel, boodschap 14
Verlichting en inspiratie: _________________________________________________________________
______________________________________________________________________________________
________________________________________

WEEK 2 – DAG 4

Ochtendvoeding

Ps. 24:9-10 Heft, poorten, uw hoofden omhoog, en verheft ze, gij aloude ingangen, opdat de Koning der ere inga. Wie is Hij toch, de Koning der ere? De Here der heerscharen, Hij is de Koning der ere. (sela)

Op. 11:15 (...) Het koninkrijk van de wereld van onze Heer en van zijn Christus is gekomen, en Hij zal regeren tot in alle eeuwigheid.
Er zijn veel punten in de geschiedenis van Israël die overeenkomen met de geschiedenis van de
gemeente. Kort nadat Israël het land binnenging, werden zij geregeerd door richteren. Hun leven als natie was
op een zeer laag niveau. We zien hen continu in de zonden vallen en getuchtigd worden door hun vijanden.

Wanneer zij het uitriepen naar God, wekte God een richter op om hen te verlossen en vervolgens kwam er herstel. Dit gebeurde keer op keer. Wanneer de kracht van de richteren groot was, was hun verlossing ook groot, maar wanneer hun kracht weg viel, viel het volk opnieuw in de handen van hun vijanden. Hier zien we een groot principe dat Gods volk zichzelf niet kan regeren; zij kunnen niet onafhankelijk zijn van God en
tegelijkertijd onafhankelijk zijn van satan. Zij moeten of buigen voor Gods gezag of onder de kracht van satan
zijn; er is geen tussen weg. Wanneer zij niet onder het gezag van God waren, raakte zij volledig hun positie
als Gods volk kwijt. Maar prijs God, Zijn volk was niet altijd onder satans kracht; er was herstel. (CWWN, deel
46, blz. 1177)

Lezen voor vandaag

Dit is de geschiedenis van Israël, en de geschiedenis van de gemeente. Terugkijkend kunnen we zien
dat wanneer de gemeente een zeer lage conditie bereikt, God een man naar Zijn keus voorbereidt, Zijn Geest
op hem uitstort en hem de opdracht geeft waardoor de gemeente weer wordt opgewekt. Maar na een periode
gaat de gemeente opnieuw achteruit; er wordt opgewekt en weer gevallen, verval en herstel volgen elkaar keer
op keer op. Als ik had geleefd aan het einde van de tijd van de richteren, wat zou er in mijn hart zijn geweest, waar zou ik naar hebben verlangt en wat zou mijn verwachting zijn geweest?

Ik zou de geschiedenis van de afgelopen jaren kennen, terwijl nu de dingen opnieuw op een laagtepunt zijn, maar wat zou mijn hoop zijn en waar zou ik voor bidden? Zou ik niet vragen dat er een andere richter zou opstaan om de natie op te richten?
Ik ben een lid van de gemeente en ik heb haar geschiedenis van keer op keer opgewekt worden en weer in
verval raken gezien. Ik heb over de opwekking van Luther gelezen en van de doodsheid die volgde, de opwekking door Wesley en de terugval die volgde, de grote golf van leven die door Darby en andere broeders werden binnen gebracht en van het verval dat daarop volgde. Al deze jaren heeft de gemeente de geschiedenis van Israël onder de richteren herhaald. Maar waar moet ik nu op hopen? Moet ik niet op iets hopen dat geheel nieuw is?
Op dit punt komen we bij het eerste boek van Samuël. De geschiedenis van de richteren moet niet
altijd door blijven gaan; dit is niet Gods gedachte. Gods gedachte gaat uit naar het koninkrijk en niet naar meer
richteren. God wil een koninkrijk met een Koning binnen brengen. Hij gebruikte de richteren op de weg hier naar toe, maar Zijn gedachte waren op David gericht en Zijn doel was een Koning. Hier zien we dus het belang van 1 Samuël. Dit komt tussen de weg en het doel in. Het komt tussendoor en geeft een periode van transitieweer. Voor het grootste gedeelte was dit geen tijd van grote opwekking noch van grote terugval. Hetzelfde geldt voor ons vandaag. De tijd van de richteren is voorbij. Het had haar beperkingen, terwijl het koninkrijk voor altijd zal blijven. Gods gedachte is niet dat de gemeente in een cyclus van terugval en opwekking zal blijven. God gaat ons niet veel mensen geven die gemeente zullen opwekken;

Hij gaat ons Zijn Koning brengen.
Het eerste boek van Samuël staat voor een bediening, een bediening die de Koning binnen brengt. We hebben geen richter, maar iemand die zowel priester als profeet was. Het is erg makkelijk om ons te richten op mensen die een opwekking brengen; zij werden in het verleden door God gebruikt, maar hebben geen deel in het werkelijke doel van God, in het binnen brengen van de Koning. God wil Samuëls. (CWWN, deel 46, blz.
1177-1178)
Ter aanvulling lezen: Truth Lessons—Level One, deel 1, les 10; Life-study of the Psalms, boodschap 11
Verlichting en inspiratie: _________________________________________________________________

WEEK 2 – DAG 5

Ochtendvoeding

Op. 12:5 En zij baarde een zoon, een mannelijk kind, die alle naties zal hoeden met een ijzeren

staf; en haar kind werd weggerukt naar God en naar zijn troon.

Op. 12:10 En ik hoorde een luide stem in de hemel zeggen: Nu is de behoudenis gekomen en de
kracht en het koninkrijk van onze God en het gezag van zijn Christus; want de aanklager
van onze broeders, die hen dag en nacht vóór onze God aanklaagde, is neergeworpen.
Peninna had kinderen en Hanna niet. Deze twee vrouwen vertegenwoordigen twee fundamenteel
verschillende principes; zij vertegenwoordigen twee fundamenteel verschillende bedieningen. Hanna's
bediening was eenvoudig het binnen brengen van een Koning, niet om veel kinderen te hebben. De bediening
van Peninna was het voortbrengen van veel kinderen, een bediening met veel resultaat. Peninna en haar
kinderen zijn Gods volk, maar geen van allen had ook maar iets te maken met Gods Koning. (CWWN, deel 46,
blz. 1179)

Lezen voor vandaag

Hanna huilde, vaste, bad en weende tot de Heer voor een zoon die absoluut aan de Heer gegeven zou
worden om Hem te dienen. Deze zoon zou de Koning binnen brengen. Als je nog steeds in het bereik van de
richteren bent kun je gezegend zijn en resultaten hebben, maar Gods ogen zijn niet op jou gericht. Als dit niet
de laatste dagen waren, zouden we hopen dat Peninna nog veel meer kinderen zou hebben. Als het klopt wat
ik zeg, dan zijn we in de laatste dagen en Zijn Gods ogen op hen gericht die van betekenis zijn om de Koning
binnen te brengen. Laten we onszelf afvragen: “Wat is onze bediening? Hebben we deel aan deze bijzondere
bediening, de bediening van Hanna?” Sommigen denken alleen aan een opwekking. Maar de bediening die de
Koning binnen brengt is belangrijker.
De weg van Hanna was geen makkelijke weg, en werd zelfs nog moeilijker gemaakt door de
vergelijkingen en het bespotten van Peninna. Zij die Hanna's willen zijn moeten zichzelf voorbereiden op
vervolging, minachting, wenen en vasten. Een prijs moet betaald worden omdat deze bediening door testen en
lijden tot stand komt; het moet in ons gewerkt worden. Anderen kunnen eten en drinken en voor hun kinderen
zorgen, maar hier was iemand die vaste en weende. Het gaat niet om hoeveel mensen we kunnen redden maar
of God Zijn groep van overwinnaars verkrijgt. God wil een volk verkrijgen die in staat is om te bidden en het
koninkrijk binnen te brengen.
Het gebed van Hanna bewerkte de geboorte van Samuël. Onze gebeden moeten resulteren in het
voortbrengen van overwinnaars. Wat hebben we in dit opzicht gedaan?
Vanaf de geboorte van Samuël zien we een lijn van profeten die ook priesters konden zijn om de
Koning binnen te brengen. Hanna bracht een zoon voort, een profeet. God had best wel veel gedaan met Hanna;
Hij leidde haar door veel moeilijke omstandigheden. Het resultaat was dat Hij iemand vond die eten en drinken
en alle andere dingen kon laten staan. Zij kwam tot een punt waar ze niet verder kon zonder een zoon; zij
kwam tot een punt waar ze per se een zoon moest hebben. De zoon in 1 Samuël 1 is het mannelijk kind van
Openbaring 12, die de Koning en het koninkrijk binnen brengt. (CWWN, deel 46, blz. 1179-1180)
Wanneer God Zijn houding tegenover een bepaalde zaak verandert, doet Hij dat door middel van een
bedeling. Iedere bedeling luidt een nieuwe handelwijze van God in. De belangrijkste bedeling vinden we in
Openbaring 12. Hij wil dit tijdperk afsluiten en het tijdperk van het koninkrijk inluiden. Dit is geen gewoon of
alledaags voornemen. Hoe kan Hij dit tijdperk afsluiten en een nieuw tijdperk inluiden? Daar moet Hij een
speciaal instrument voor hebben. Dit is wat God in deze tijd verlangt te doen.
De opname van het mannelijke kind maakt een eind aan het tijdperk van de gemeente, en luidt het
tijdperk van het koninkrijk in. Het mannelijke kind stelt God in staat om te bewegen. Zonder het mannelijke
kind en de opname, zou God geen beweging in een bepaalde bedeling kunnen hebben.
God wacht nu op het mannelijke kind. Alleen de opname kan de gebeurtenissen van Openbaring 12:10
versnellen. (De heerlijke gemeente, blz. 167-168, 171)
Ter aanvulling lezen: The Vision of the Universal Woman and the Man-child, hfst. 3, 5, 7, 9; CWWL, 1991-
1992, deel 4, “The Overcomers,” hfst. 1-2, 6
Verlichting en inspiratie: _________________________________________________________________
______________________________________________________________________________________

WEEK 2 – DAG 6

Ochtendvoeding

1 S. 1:10 En bitter bedroefd bad [Hanna] tot de Here en weende zeer.
Ex. 15:23 En zij kwamen in Mara, maar zij konden het water van Mara niet drinken, omdat het bitter was. Daarom noemde men die plaats Mara.

Ex. 15:25 En [Mozes] riep luide tot de Here, en de Here wees hem een stuk hout; hij wierp het in

het water; toen werd het water zoet (...)
Exodus 15:22 vertelt ons dat de kinderen van Israël drie dagreizen de woestijn introkken. Daar drie
het getal van opstanding is, duidt dit op een wandel in opstanding, een wandel in nieuwheid van leven. Het is
betekenisvol dat de reis van de Schelfzee naar Mara precies drie dagen was. Het feit dat het drie dagreizen
waren is een afspiegeling van een wandel in opstanding. (Life-study of Exodus, blz. 347-348)
In Exodus 15 bereikte het volk Israël het water van Mara; toen het volk murmureerde tegen Mozes,
“riep [hij] luide tot de Here, en de Here wees hem een stuk hout; hij wierp het in het water; toen werd het water
zoet” (Ex. 15:22-25). Het hout dat de Heer aan Mozes liet zien is een beeld van de boom van het leven.
Openbaring 2:7 spreekt over “de boom van het leven"; in het Grieks is het woord boom gelijk aan het woord
gebruikt voor hout in 1 Petrus 2:24. De boom van het leven in Openbaring 2:7 is een beeld van de gekruisigde
(zoals aangeduid door het stuk hout – 1 Pe. 2:24) en opgestane (zoals aangeduid door het leven van God – Joh.
11:25) Christus; we kunnen dus zeggen dat het hout dat door Mozes in het bittere water van Mara werd
geworpen de gekruisigde en opgestane Christus was als de boom van het leven.

Lezen voor vandaag

Verleden jaar ervaarden mijn vrouw en ik een ware Mara, een zeer bittere situatie. Maar omdat we in
het bereik van opstanding wandelde, konden we het kruis van de Heer Jezus ervaren en een gekruisigd leven
leiden. We genoten rijkelijk van de genezende boom die in de bittere situatie werd geworpen. Deze boom
zorgde ervoor dat het bittere water zoet werd. Ja, mijn vrouw en ik hebben geleden van de bitterheid in onze
situatie. Maar, uiteindelijk hebben we de zoetheid van de genezende boom met het gekruisigde leven genoten
en toegepast in onze situaties. Dit is de manier om de dood van Christus te ervaren en te genieten in het bereik
van opstanding.
Toen ik in bittere situaties verkeerde, heeft de Heer mij vaak op het kruis van Christus gewezen. Ik
besefte dat ik het kruis moest nemen en een gekruisigd leven moest leiden. Dit redde mij van mijn bittere
situatie en mijn bittere omstandigheden werden geheeld. Maar de Heer heeft mij op hetzelfde moment ook
vaak laten zien dat er bitterheid in mij was. Ik zag dat er zowel in mij als in mijn situatie bitterheid was. Ook
zag ik dat er bitterheid in mijn hele wezen, mijn geest, mijn ziel en mijn lichaam was, en dat ik het kruis van
Christus moest toepassen op elk deel van mijn wezen. Geestelijk, psychologisch en fysiek had ik de toepassing
van het kruis van Christus nodig. Keer op keer heb ik de genezing van de Heer op deze manier ervaren. Terwijl
mijn situatie beter werd, werd ik ook innerlijk genezen. Zowel mijn omstandigheden als mijn wezen, werd
bitterheid in zoetheid veranderd. (Life-study of Exodus, blz. 351-352)
Telkens als wij in bittere omstandigheden verkeren en bitter zijn in ons wezen, moeten we voor de
Heer onze ziel met ons hart uitstorten door eerlijk en oprecht met Hem te zijn; zo'n gebed brengt de
overwinnaars voort die de Koning met het koninkrijk inluiden. Wanneer we bij het ‘bittere water’ komen,
moeten we beseffen dat God ons soeverein en in het geheim motiveert om op een wanhopige manier te bidden,
niet alleen voor onze eigen genezing (Ex. 15:26), maar veel meer voor het voortbrengen van de overwinnende
nazireeërs die met Hem zullen meewerken om de Koning met Zijn koninkrijk binnen te brengen; dan zal de
naam van de Heer heerlijk zijn op de ganse aarde (Ps. 8:2) en het koninkrijk van de wereld zal het koninkrijk
van onze Heer en van Zijn Christus worden, en Hij zal regeren tot in alle eeuwigheid (Op. 11:15).
Ter aanvulling lezen: Life-study of Exodus, boodschap 30; CWWL, 1969, deel 2, “The Crucial Revelation of
Life in the Scriptures,” hfst. 4
Verlichting en inspiratie: _________________________________________________________________
______________________________________________________________________________________

VOLDOEN AAN GODS BEHOEFTE

EN HUIDIGE BEHOEFTEN IN HET HERSTEL VAN DE HEER

(Lord's Day-tweede ochtendsessie)

Bericht Acht

Christus nemen, ervaren en genieten
als onze koning, onze heer, ons hoofd en onze man

voor de opbouw van het lichaam van Christus om het nieuwe Jeruzalem te voltooien
Schriftlezing: Ezech. 1:22, 26-28; 2 Kor. 5:14-15; Rom. 14:7-9; Kol. 2:19; S.S. 1:1-4; 2 Kor. 11:2-3
I. We moeten Christus als onze Koning nemen, ervaren en ervan genieten:
A. Het hoogste punt in onze spirituele ervaring is een heldere hemel met de troon
erboven - Ezech. 1:22, 26-28:
1. Het soort lucht dat we als christenen hebben, hangt af van ons geweten; ons geweten is
verbonden met onze hemel - Rom. 9:1; 2 Kor. 1:12.
2. Wanneer er niets is tussen ons en de Heer en niets tussen ons en één
een ander, onze lucht zal kristalhelder zijn, en we zullen niet alleen een goed geweten hebben, maar
ook een zuiver geweten — Handelingen 24:16; 1 Tim. 1:5, 19; 3:9; 2 Tim. 1:3; vgl. Mat. 5:8; Prov.
22:11; 2 Tim. 2:22.
B. De troon is het centrum van het universum, en het is de heersende aanwezigheid van de Heer; de troon
in onze geest is eigenlijk Christus Zelf - Jes. 22:23; Hebr. 4:16; Rom. 5:21; Openb. 22:1:
1. Als we een heldere hemel hebben, zal de troon aanwezig zijn en zullen we spontaan onder zijn
het regeren en regeren van de troon; dat God de troon in ons heeft, betekent dat Hij
heeft de positie om in ons te heersen - vgl. Dan. 4:17, 25-26; 5:18-31; Is een. 6:1-8.
2. De troon boven een heldere hemel hebben is God toestaan ​​het hoogste en meest te hebben
prominente plaats in ons christelijk leven; in onze spirituele ervaring, om het punt te bereiken
van het hebben van de troon boven een heldere hemel betekent dat we in alles volledig zijn
onderworpen aan Gods gezag en bestuur.
C. In Ezechiël 1:26 is "de gelijkenis van de troon" "als de verschijning van een saffiersteen";
een saffiersteen is blauw van kleur, wat een hemelse kleur is, wat het hemelse aangeeft
situatie, atmosfeer en toestand van Gods heersende aanwezigheid - Ex. 24:10.
D. God verlangt ernaar zich door de mens te manifesteren en door de mens te regeren; Hij wil man
om Hem uit te drukken en Zijn gezag uit te oefenen; Gods volledige redding is voor ons om gered te worden
in het leven en om in het leven te heersen door de overvloed van genade en van de gave van gerechtigheid -
Gen. 1:26; Openb. 11:15; 3:21; 22:3-5; Rom. 5:17, 21.
II. We moeten Christus als onze Heer nemen, ervaren en ervan genieten:
A. We moeten mensen zijn die voor de Heer leven, niet alleen voor de Heer - 2 Kor. 5:9, 14-15:
1. Voor de liefde van Christus om ons te dwingen, betekent dat het ons met geweld beperkt en sluit
tot één lijn en doel, zoals in een smalle, ommuurde weg; op zo'n manier de apostelen
gedwongen waren om niet langer voor zichzelf te leven, maar voor de Heer - vv. 14-15.

2. Voor onszelf leven betekent dat we onder onze eigen controle, leiding en bestuur staan.
ing en dat we zorgen voor onze eigen doelen en doelen; maar de apostelen waren vastbesloten

om de eer te verwerven om de Heer welgevallig te zijn door voor Hem te leven - vv. 9, 14-15;
Kol. 1:10; Hebr. 11:5-6.
3. De liefde van Christus dwingt ons om voor de Heer te leven; voor de Heer leven betekent dat:
dat we absoluut onder de controle, leiding en regering van de Heer staan ​​en dat we
wil aan Zijn eisen voldoen, Zijn verlangens bevredigen en voltooien wat Hij van plan is.

4. Paulus probeerde de Heer te behagen, niet door een werk te doen, maar door in alles voor Hem te leven
aspect van zijn dagelijks leven; evenzo moeten we vandaag niet proberen onszelf te behagen, maar
probeer de Heer te behagen door voor Hem te leven; alles wat we doen moet voor Hem zijn.
B. “Of we nu leven, we leven voor de Heer, en of we nu sterven, we sterven voor de Heer. Daarom
of we nu leven of sterven, we zijn van de Heer. Want hiervoor is Christus gestorven en opnieuw geleefd,
opdat Hij Heer zou zijn..." — Rom. 14:8-9:

1. Christus stierf aan het kruis voor onze gerechtelijke verlossing, en Hij leeft weer in de opstanding
in ons voor onze organische redding, zodat Hij onze inwonende Heer zou zijn, de

Heer Geest in onze geest, als Degene die in ons regeert.
2. Omdat we zijn gekocht met de prijs van het kostbare bloed van Christus, "zijn we"
van de Heer” (vs. 8), en we moeten Hem voortdurend als Heer verheerlijken en Hem de eerste geven
plaats in ons leven en in ons werk; wij zijn degenen die in de Heer werken voor het werk van
de Heer, wat het werk is van de bediening om het organische Lichaam van Christus op te bouwen -
1 Kor. 6:19-20; 15:58; 16:10; Ef. 4:11-12.
C. “Wij prediken niet onszelf maar Christus Jezus als Heer, en onszelf als uw slaven voor
Jezus wil” (2 Kor. 4:5); onder de gelovigen zou er naast Christus geen ander zijn
heer; allen zouden dienaren moeten zijn, zelfs slaven (1 Petr. 5:3; Matt. 20:26-27; 23:10-11).
III. We moeten Christus als ons Hoofd nemen, ervaren en ervan genieten:
A. Ons opgaan in Christus redt ons van de hoop van de universele ineenstorting
dood en duisternis, die werd veroorzaakt door de rebellie van de engelen en de rebellie
van man; de gelovigen nemen deel aan de leiding van Christus door bereid te zijn leiding te geven
opgroeien in het kerkelijk leven, door te groeien in het leven en door te leven onder het licht van Christus - Ef. 1:10;
Johannes 1:4; Openb. 21:23-25; Ef. 5:8-9.
B.

Christus als het Hoofd houden, betekent niet alleen dat we Hem als onze unieke autoriteit beschouwen, maar ook om:
blijf nauw met Hem verbonden, zodat Zijn rijkdommen en levensvoorraad worden uitgedeeld in
ons wezen om ons te laten groeien met de groei van God, opgroeien in Hem in alle dingen
en functionerend vanuit Hem zodat het hele Lichaam de groei van het Lichaam veroorzaakt
de opbouw van zichzelf in liefde - Kol. 2:19; Ef. 4:15-16.

C. Gods buitengewoon grote kracht die momenteel in ons wordt overgedragen, is de overdracht
Christus Zelf beschouwend als de viervoudige kracht van de Drie-enige God (1 Kor. 1:24); de normale,

echte, echte en echte kerk komt voort uit deze grote viervoudige kracht - herrijzend
kracht, opstijgend vermogen, onderwerpingsvermogen en kopkracht - voor de opbouw
van de kerk als Zijn Lichaam (Ef. 1:19-23):
1. Aan de kerk (v. 22) geeft aan dat de goddelijke kracht, die alles omvat wat de Drie-enige

God is doorgegaan, is voor eens en voor altijd in ons geïnstalleerd en wordt getrans-
voortdurend in ons gestoken, waardoor we rijkelijk van Christus genieten en de juiste

kerkelijk leven met de realiteit van het Lichaam van Christus.
2. Het doorgeven van de transcenderende Christus is transfusie in de kerk, de
Lichaam van Christus, wat de Drie-enige God heeft bereikt, bereikt en verkregen in
Christus; dit is niet alleen voor het voortbrengen van de kerk, maar ook voor het groeien, vestigen,
en het opbouwen van de kerk.
D. We moeten de Vader vragen ons te versterken in de innerlijke mens, zodat Christus kan maken
Zijn huis in onze harten door geloof met de kracht die Christus uit de dood heeft opgewekt,
die Christus heeft gezeten aan de rechterhand van God in de hemelse gewesten, die alle dingen onderwierp
onder Zijn voeten, en dat gaf Hem het Hoofd over alle dingen voor de kerk—3:16-17;
1:19-23.

E. God is in staat om overvloedig te doen boven alles wat we vragen of denken over de kerk
als het Lichaam van Christus, volgens deze viervoudige kracht die in ons werkt, zodat God
wordt verheerlijkt in de kerk - 3:20-21.
IV. We moeten Christus als onze Echtgenoot nemen, ervaren en ervan genieten:
A. De romantiek in Hooglied laat zien dat onze relatie met de Heer moet zijn:
persoonlijk—1:4a:
1. We moeten het patroon volgen van Abraham, die de vriend van God was vanwege het verlangen van
God (2 Kron. 20:7; Jes. 41:8; Jakobus 2:23; Gen. 18:1-33), en het patroon van Mozes,
die een metgezel van God was voor de belangen van God (Ex. 33:11).
2. We moeten het patroon volgen van David en Asaf, die het stralende aangezicht van God zochten
in en voor het huis van God - Ps. 27:4, 8; 80:3, 7, 14-19.
3. We moeten het patroon volgen van de Heer Jezus, die leefde in de tegenwoordigheid van God
zonder ophouden — Handelingen 10:38c; Johannes 8:29; 16:32.
4. We moeten het patroon volgen van Petrus, wiens liefde voor de Heer voor hem werd hersteld

weid de schapen van de Heer en volg de Heer tot het martelaarschap zonder enige zekerheid.
dens in zijn natuurlijke kracht - 21:15-19; Marcus 16:7.

5. We moeten het patroon volgen van Paulus, die door de liefde van Christus gedwongen werd om te leven
in de persoon van Christus als een gezant van Christus om Christus welgevallig te zijn -
2 Kor. 2:10; 5:9, 14, 20.
B. De romantiek in Hooglied laat zien dat onze relatie met de Heer moet zijn:
aanhankelijk—1:1-2:
1. De Heer die in ons woont, is onze Vader, en genade is onze moeder - Rom. 8:15-16; Gal.
4:24-26; Is een. 66:12-13.
2. De Heer die in ons woont is onze Echtgenoot (Matt. 9:15; 2 Kor. 11:2-3) en onze Broeder
(Joh. 20:17; Rom. 8:29).

3. De Heer die in ons woont, is onze Vriend (Matt. 11:19; Johannes 15:12-17) en ons Ge-
selor (Jes. 9:6).

4. De Heer die in ons woont, is onze Voorspraak (1 Johannes 2:1), onze Trooster (Johannes 14:16;
16:7, 13), en onze Herder (Ps. 23:1; 1 Petr. 2:25).
C. De romantiek in Hooglied laat zien dat onze relatie met de Heer moet zijn:
privé—1:3-4:
1. We moeten contact opnemen met de Heer en privé tijd met Hem doorbrengen in een geheime, definitieve,

en overheersende manier, ons hele wezen voor Hem openstellend voor Zijn verhelderende en doordringende
zodat we kunnen stralen met God en God laten schijnen — Matth. 6:6; Exo. 33:11; 2 Kor.

3:16-18; Is een. 60:1, 5a; Mat. 14:22-23; Markeer 1:35; Lukas 5:16; 6:12; 9:28.
2. We moeten Christus ervaren en ervan genieten als onze schuilplaats, onze woonplaats, en
ons geheim van toereikendheid - Ps. 90:1; 91:1; 31:20; 18:1-5; Fil. 4:7-13.
3. We moeten om de raad van de Heer vragen met betrekking tot elk probleem dat we tegenkomen; wij
moeten alle zaken aan de Heer voorleggen en dingen overwegen, onderzoeken en bepalen
voor Hem en in gemeenschap met Hem - vgl. Jos. 9:14.
4. In dit opzicht moet elke gelovige zo zwak zijn als hij niet heeft

zijn eigen ideeën, zijn eigen beslissingen nemen of enige actie ondernemen met betrekking tot wat hij tegenkomt
zonder met de Heer in contact te komen en met Hem te overleggen, Hem toe te staan ​​om

de besluiten; dit is het zoetste leven van een christen - 2 Kor. 12:9-10.
5. We hebben geen andere keuze dan in alle dingen gemeenschap met God te hebben, alle dingen te bespreken
met Hem, en Hem toestaan ​​om alle dingen aan te pakken, in alle dingen te spreken en alles tot stand te brengen
beslissing; het is heerlijk voor een christen om afhankelijk te zijn van een ander On

e—God—bij elke
moment en in elke kwestie - Fil. 4:5-7; Prov. 3:5-6; 2 Kor. 1:8-9.

D. De romantiek in Hooglied laat zien dat onze relatie met de Heer moet zijn:
geestelijk — 1:4b:
1. Christus bezoekt ons geestelijk omdat Hij de levengevende Geest in onze geest is; onze geest
is het Heilige der Heiligen, de kamers van de pneumatische Christus als de Heer der heren en
de Koning der koningen - 1 Kor. 15:45b; Rom. 8:16; 1 Kor. 6:17; 2 Tim. 4:22; Openb. 17:14; 19:16.
2. In het boek Efeziërs laat Paulus zien dat om in contact te komen met Christus en van Christus te genieten
voor het Lichaam van Christus moeten we onze geest oefenen — 1:17; 2:22; 3:5, 16; 4:23; 5:18;
6:18.
3. In het boek Romeinen benadrukt Paulus dat wat we ook zijn (2:29; 8:5-6, 9), wat dan ook
we hebben (vs. 10, 16), en alles wat we doen voor God (1:9; 7:6; 8:4, 13; 12:11) moet
wees in onze geest.
4. De Vader zoekt ware aanbidders, degenen die hun geest zullen oefenen om contact te maken
God de Geest door te drinken van het levende water; van het levende water drinken is renderen
echte aanbidding tot God — Johannes 4:23-24, 10, 14; 7:37-38; Is een. 12:1-6.
5. We moeten de gewoonte ontwikkelen om voortdurend onze geest te oefenen door te bidden in de
Heilige Geest om onszelf in de liefde van God (de Vader) te houden, in afwachting van de barmhartigheid van
onze Heer Jezus Christus (de Zoon bij Zijn tweede komst – 2 Tim. 1:16-18) tot in de eeuwigheid
leven (om de totaliteit van het eeuwige leven te worden - het nieuwe Jeruzalem) - Judas 19-21.
V. Het nemen, ervaren en genieten van Christus als onze Koning, onze Heer, ons Hoofd, en

onze Echtgenoot is voor de opbouw van de kerk als het Lichaam van Christus om te consumeren
partner van het nieuwe Jeruzalem — Matth. 16:18; Ef. 4:11-12, 16; Openb. 19:7; 21:2.

WEEK 8 – DAG 1

Ochtendvoeding

Ez. 1:22 (...) [Er] was wat geleek op een uitspansel als ontzagwekkend ijskristal, (...) boven over

hun hoofden.

Ez. 1:26 Boven het uitspansel (...) was wat er uitzag als lazuursteen, dat de vorm had van een
troon; en daarboven, op hetgeen een troon geleek, een gedaante, die er uitzag als een mens.
Hnd. 24:16 Daarom oefen ik mij ook om altijd een onergerlijk geweten te hebben tegenover God en

de mensen.
Boven de hoofden van de levende wezens in Ezechiël 1:26 bevindt zich een helder uitspansel, een
heldere hemel, dat vergroot werd en toch onwankelbaar was. Boven deze heldere hemel bevindt zich een troon.
Wij moeten een heldere hemel met de Heer behouden. Dit betekent dat wij altijd een heldere
gemeenschap met de Heer nodig hebben. Er zou niets tussen ons en de Heer moeten zijn. Wanneer er niets
tussen ons en de Heer is, zal onze hemel kristalhelder en ons geweten rein zijn, zonder iets van overtreding
(Hnd. 24:16).
We moeten absoluut onder de indruk zijn van het feit dat wij een geweten nodig hebben dat zonder
overtreding is. Wanneer er veroordeling is of een overtreding in ons geweten wordt waargenomen, zal onze
hemel direct bewolkt, duister en mistig worden. Gedurende deze tijden moeten we onze tekortkomingen en
zonden aan de Heer belijden en vergeving en reiniging door Zijn kostbare bloed ontvangen (1 Joh. 1:9, 7). Dit
zal ons geweten reinigen zodat er geen overtredingen worden waargenomen. Dan zullen we opnieuw een

heldere hemel en heldere gemeenschap met de Heer hebben, zonder dat er iets tussen ons en Hem is. (Life-
study of Ezekiel, blz. 111-112)

Lezen voor vandaag

Wanneer er een heldere hemel in ons christelijke leven en in ons gemeenteleven is, is er ook een troon
die zich boven de heldere hemel bevindt (Ez. 1:26). De troon is het middelpunt van het universum en de plaats
waar de Heer Zich bevindt. We spreken vaak over de aanwezigheid van de Heer, maar we moeten ook beseffen
dat de aanwezigheid van de Heer altijd met de troon samengaat. Waar de Heer is, is ook de troon. Zijn
aanwezigheid kan nooit worden gescheiden van Zijn troon. De troon van de Heer is in de derde hemel, maar
Zijn troon is ook in onze geest. Daarom is de troon van de Heer altijd met ons.
Als christenen en plaatselijke gemeenten moeten we ons allemaal onder een kristalheldere en
vergrotende hemel bevinden. Boven deze heldere en vergrotende hemel is de troon van de Heer. Doordat wij
deze heldere hemel hebben, zij wij ook automatisch onder het bestuur van de troon van de Heer. We moeten
altijd onder het regeren van de troon van de Heer zijn.
Omdat wij ons onder deze troon bevinden, hebben wij geen politieagenten en rechtbanken nodig om
over ons regeren.
De hoogste stap in de geestelijke ervaring van een christen is om de troon in ons uitspansel, onze
heldere hemel, te hebben. Het hebben van de troon, of tot de troon te komen, is God toestaan om de hoogste
en voornaamste positie in onze christelijke leven in te nemen. Dat God Zijn troon in ons heeft, betekent dat
Hij de positie heeft om over ons te regeren. Om de troon te bereiken in onze geestelijke ervaring betekent
daarom dat we in alles volledig gehoorzaam zijn aan Gods gezag en bestuur. Dan zijn wij niet langer personen
zonder de troon, zonder gezag en zonder bestuur.
Een gelovige die geen heldere hemel met een troon daarboven heeft, kan in zijn dagelijks leven losbandig
en achteloos zijn. Een gelovige die daarentegen een kristalheldere hemel heeft, zal de gewaarwording hebben
dat hij onder een goddelijk bestuur en goddelijke beperking is. Hij kan niet losbandig of achteloos zijn in wat
hij zegt en doet. Een gelovige die een heldere hemel boven zich heeft is onder een gezag dat hem beperkt en
begrenst in de manier waarop hij spreekt en zijn boosheid toont. Dit gezag is een zaak van de troon.
Een saffier duidt op een bepaalde hemelse conditie die er is als God aanwezig is in een bepaalde
situatie. Een saffier is blauw van kleur en blauw is een hemelse kleur die de situatie en conditie van Gods
aanwezigheid aanduidt. (Life-study of Ezekiel, blz. 112-114, 120)
Ter aanvulling lezen: Life-study of Judges, boodschap 1; Life-study of 1 & 2 Samuel, boodschap 6; Life-study
of Ezekiel, boodschap 10-12
Verlichting en inspiratie: _________________________________________________________________

VOLDOEN AAN GODS VERLANGEN EN DE HUIDIGE BEHOEFTEN IN HET WEDEROPBOUWWERK VAN DE HEER

Week 4: Gebed om God te absorberen en God tot uitdrukking te brengen
door tot God te bidden als een vriend, zodat we met God kunnen samenwerken

Voldoen aan Gods verlangen en de huidige behoeften in het wederopbouwwerk van de Heer © 2021 Living Stream Ministry 19
WEEK 4 – DAG 1

Ochtendvoeding

Ps. 27:1 De Here is mijn licht en mijn heil (...) De Here is mijns levens veste (...)
Ps. 27:4 Eén ding heb ik van de Here gevraagd, dit zoek ik: te verblijven in het huis des Heren al
de dagen van mijn leven, om de liefelijkheid des Heren te aanschouwen, en om te
onderzoeken in zijn tempel.
Bidden om met God in contact te komen en Hem in dat contact absorberen. Het belang van gebed
hangt dus niet af van hoeveel we tegen God zeggen of hoeveel we tot Hem roepen, maar hoeveel we met Hem
in contact komen. Hoe meer we in contact komen met God, hoe meer we Hem absorberen, en hoe meer we
Hem absorberen, hoe meer we van God en van verlossing zullen genieten.
Laat me hier een woord spreken om onze onnauwkeurige opvattingen met betrekking tot God en Zijn
verlossing op te helderen. Psalm 27:1 zegt: “De Here is mijn licht en mijn heil.” Dit vers zegt niet dat God op
ons schijnt, maar dat Hij ons licht is, en ook niet dat God ons verlost, maar dat Hij onze verlossing is. Door op
ons te schijnen en ons te verlossen, brengt God iets voor ons tot stand. Maar door ons licht en onze verlossing
te zijn, hebben we God zelf nodig. Als we God hebben, hebben we licht en verlossing. Zonder God hebben we
geen licht en ook geen verlossing. (CWWL, 1956, deel 3, “The Meaning and Purpose of Prayer,” blz. 223)

Lezen voor vandaag

Elektriciteit is het elektrische licht in een lamp, de elektrische warmte in een strijkijzer en het elektrische
vermogen in een ventilator. Elektriciteit is licht om in een behoefte te voorzien, warmte om in een andere
behoefte te voorzien en stroom om in weer een andere behoefte te voorzien. Evenzo is licht God, verlossing is
God, kracht is God en genade is God. Elke geestelijke behoefte die we hebben is God zelf. God heeft ons niets
anders gegeven dan Zichzelf. Als we God dus kwijtraken, verliezen we alles; dan hebben we niets.
Degenen die God kenden in het oudtestamentische tijdperk ervaarde Hem op deze manier, alsook
degenen in het nieuwtestamentische tijdperk. David ontving openbaring uit zijn ervaring om te zien dat God
zijn licht en zijn verlossing was (Ps. 27:1). David was gretig om dagelijks en elk uur met God in contact te
komen en Hem te absorberen. David kwam in contact en absorbeerde God door Hem te aanschouwen. Toen
hij in contact kwam met God, werd hij van binnen verlicht, en toen hij God absorbeerde, ontving innerlijke
verlossing. David verkreeg God als zijn licht en verlossing door God te aanschouwen. Dit is een belangrijke
sleutel en een groot geheim om God te ervaren.
God is Geest; daarom is ons contact met Hem en ons absorberen van Hem niet afhankelijk van onze
woorden. We zeggen misschien niets als we tot God komen, maar ons hele wezen, inclusief ons hart, moet
God aanschouwen. Terwijl we op God zien, kunnen we zuchten en bekennen dat we ongeschikt, zwak, niet in
staat zijn op te staan, niet toonbaar en dorstig zijn en dat we woorden voor het evangelie missen en geneigd
zijn om geen gemeenschap met de heiligen te hebben. We zouden onze innerlijke toestand voor God moeten
leggen en Hem zelfs moeten vertellen dat we in elke zaak tekort schieten. Wat onze innerlijke toestand ook is,
we moeten die bij God brengen. Er staat in een lied: “Zoals ik ben” (Lied #108). Dit betekent dat we tot God
moeten komen zoals we zijn, zonder te proberen onze conditie te verbeteren of te veranderen.
Veel gelovigen hebben het natuurlijke begrip dat voordat ze kunnen bidden en tot God kunnen naderen,
ze moeten wachten tot hun conditie verbetert of tot hun innerlijke gevoel sterk is. Deze opvatting is niet in
overeenstemming met de betekenis van gebed. Bidden is tot God komen zoals we zijn. We hoeven nergens op
te wachten, niets te veranderen of iets voor te bereiden. Zelfs als we zwak, verward, verdrietig en sprakeloos
zijn, kunnen we nog steeds tot God komen.
Als we bidden, moeten we Zijn heerlijke aangezicht aanschouwen en in Zijn aanwezigheid blijven om
Hem te aanbidden, te prijzen, te danken en te overdenken. We moeten aan Zijn werken en Zijn persoon denken
en niet naar onze toestand of onze omgeving kijken. Door op God te zien, op Hem te wachten en te overdenken,
kunnen we Hem in ons absorberen. (CWWL, 1956, deel 3, “The Meaning and Purpose of Prayer,” blz. 223-
225, 227)
Ter aanvulling lezen: CWWL, 1956, deel 3, “The Meaning and Purpose of Prayer,” hfst. 1-4
Verlichting en inspiratie: _________________________________________________________________

WEEK 4 – DAG 2

Ochtendvoeding

Kol. 2:7 Terwijl u geworteld bent en opgebouwd wordt in Hem en bevestigd wordt in het geloof,

zoals u is geleerd, daarin overvloeiend met dankzegging.

Kol. 2:19 Terwijl hij niet vasthoudt aan het hoofd, uit Wie het hele lichaam, door zijn gewrichten

en banden ondersteund en verbonden, opgroeit met de groei van God.
In het boek Kolossenzen zijn er aanduidingen dat gelovigen moeten groeien als planten die in de grond
geworteld zijn (verw. Kol. 2:7). Dit geeft aan dat we in Gods ogen planten zijn.
Groeien in leven is groeien met de groei van God. Het is groeien met de toename van God. Ware groei
is de toename van God, de toevoeging van God. In Zichzelf hoeft God niet te groeien. Hij is eeuwig, volmaakt
en volkomen. Maar er is de noodzaak dat God in ons moet groeien. Hoeveel van de Drie-enige God heb jij in
je? Heb je niet meer van de vermeerdering, de toevoeging van God, in je nodig? We hebben allen de
vermeerdering van God nodig. We moeten groeien met de groei van God; dat wil zeggen, we hebben God
nodig om in ons te groeien. (Life-study of Colossians, blz. 378, 380)
Lezen voor vandaag

In Kolossenzen 2:19 betekent “vasthouden aan het hoofd” het blijven in Christus. Natuurlijk houdt het
vasthouden van het Hoofd in dat we niet afgesneden of gescheiden zijn van Hem. Op het moment dat Paulus
aan de Kolossenzen schreef, waren ze door hun cultuur in zekere mate van Christus gescheiden. Cultuur kan
een vorm van isolatie zijn, die ons van Christus afhoudt. Het Hoofd vasthouden is in Christus blijven zonder
enige isolatie tussen ons en Hem.
De woorden uit Wie in vers 19 geven aan dat er iets uit het Hoofd komt om het Lichaam te laten
groeien. De groei van het Lichaam hangt af van wat er uit Christus als het Hoofd komt, net zoals de groei van
een plant afhangt van wat er vanuit de aarde in de plant komt. Als een plant geen voedingsstoffen uit de bodem
opneemt, kan de plant niet groeien. Evenzo, als we niet ontvangen wat uit Christus komt als het Hoofd, kan
het Lichaam niet groeien. Het hoofd vasthouden is daarom gelijk aan geworteld zijn in Christus als de aarde.
We moeten de tijd te nemen om God in ons op te nemen. Zoals we dagelijks de tijd nemen om te eten,
moeten we ook dagelijks de tijd nemen om de Heer in ons op te nemen, de tijd te nemen om de rijkdommen
van Christus in ons te absorberen. Ons contact met de Heer moet niet gehaast zijn. We moeten voldoende tijd
nemen voor gebed. Dit zal ons in staat stellen meer van de rijkdommen van onze God in ons op te nemen.
Hij is werkelijk, rijk en substantieel, en we moeten Hem in ons absorberen. Onze God is vandaag de
door een proces gegane, allesomvattende Geest en wij hebben een geest waarmee we Hem kunnen absorberen.
Daarom moeten we onze geest beoefenen om in Zijn aanwezigheid te blijven en Hem te absorberen. Dit kost
tijd. Hoewel we allemaal het absorberen van de rijkdommen van God hebben ervaren, is onze ervaring nog
onvoldoende. Daarom moeten we meer tijd besteden om Hem te absorberen. Besteed niet zoveel tijd aan je
gedachten, emoties en wil, maar besteed meer tijd in je geest om de Heer te aanbidden, Hem te loven, Hem te
danken en vrijuit tot Hem te spreken. Als je op deze manier gemeenschap met Hem hebt, zul je Zijn
rijkdommen in je absorberen en zal Hij meer van Zichzelf aan je toevoegen. Hoe meer God aan ons wordt
toegevoegd, hoe meer groei Hij ons geeft. Op deze manier geeft God de groei. (Life-study of Colossians, blz.
453, 456-457)
Als we elke dag wat tijd zouden besteden om te bidden om God te absorberen, zal de verlossing van
Zijn aangezicht de verlossing van ons aangezicht worden (Ps. 42:6, 12, Statenvertaling). Misschien is een
zuster erg bedroefd en kan ze alleen maar zuchten van rouw en verdriet gedurende de twintig minuten die ze
in Gods tegenwoordigheid doorbrengt. Na twintig minuten zal haar gelaat echter veranderen en zal ze blij
worden. Ons gelaat openbaart de verlossing die voortkomt uit Gods gelaat. Omdat we van aangezicht tot
aangezicht met God tijd doorbrengen, wordt de verlossing van Zijn aangezicht de verlossing van ons
aangezicht. (CWWL, 1956, deel 3, “The Meaning and Purpose of Prayer,” blz. 227)
Ter aanvulling lezen: Life-study of Colossians, boodschap 44, 52-53, 56-57
Verlichting en inspiratie: _________________________________________________________________

WEEK 4 – DAG 3

Ochtendvoeding

Ps. 27:8 Van Uwentwege zegt mijn hart: Zoekt mijn aangezicht. Ik zoek uw aangezicht, Here.
Joh. 15:7 Als u in Mij blijft en mijn woorden in u blijven, bidt alles wat u wilt en het zal u gebeuren.
De eerste betekenis van gebed is om God in je op te nemen, en de tweede betekenis is om God tot
uitdrukking te brengen. Deze betekenissen zijn gerelateerd. God tot uitdrukking brengen betekent Hem laten
spreken, dat wil zeggen dat God zelf tot uitdrukking wordt gebracht. Bidden is niet ons spreken of onszelf tot
uitdrukking brengen. Bidden is dat we God laten spreken en tot uitdrukking brengen.
In het Nieuwe Testament had Martha veel te zeggen. Toen Martha's broer, Lazarus, stierf en de Heer
kwam, liet Martha de Heer niet als eerste spreken. Zodra ze de Heer zag, zei ze: “Heer, als U hier was geweest,
zou mijn broer niet gestorven zijn” (Joh. 11:21). De Heer zei tegen haar: “Ik ben de opstanding en het leven;
wie in Mij gelooft, zal leven, ook al sterft hij (...). Geloof je dat?” (Joh. 11:25-26). Martha reageerde: “Ja Heer,
ik geloof dat U de Christus bent, de Zoon van God” (Joh. 11:27). Wat Martha zei, kwam niet overeen met wat
de Heer haar had geopenbaard. Omdat ze bleef spreken, konden de woorden van de Heer niet tot haar
doordringen. Echt gebed is dat we tot God komen en God laten spreken en Zichzelf tot uitdrukking brengen in
plaats van onze eigen woorden te spreken en onszelf tot uitdrukking te brengen. We zijn vaak als Martha in
ons gebed. Onze enige zorg is om onszelf in plaats van God tot uitdrukking te brengen. (CWWL, 1956, deel 3,
“The Meaning and Purpose of Prayer,” blz. 227-228)

Lezen voor vandaag

We zouden moeten spreken als we bidden; de vraag is echter: wat zeggen we? In ons gebed moeten
we zeggen wat God in ons binnenste zegt. God spreekt van binnen uit, en bidden is het terug bidden wat Hij
gesproken heeft. Dit is het principe van Psalm 27:8. Zo'n gebed is in overeenstemming met Gods spreken in
ons. Daarom zijn de woorden die we uiten in gebed een uitdrukking van het spreken binnenin ons. Uiterlijk is
het spreken van de mens, maar innerlijk is het spreken van God. Als God innerlijk spreekt, spreken wij uiterlijk.
Bidden is niet iets vragen door te spreken; het is ons verwoorden van wat God in ons heeft gesproken. Dan
wordt ons gebed de uitdrukking van God. Dit is waar gebed.
We horen bijvoorbeeld dat de gemeente moet bidden voor een bepaalde bijzondere samenkomst of
voor de opwekking van de gemeente. Net als we beginnen te bidden, hebben we een gewaarwording van een
woord van de Heer dat ons iets vertelt over onze innerlijke conditie en onze situatie. Dan moeten we stoppen
met bidden en de opwekking van de gemeente of de speciale samenkomst vergeten en het innerlijke gevoel
volgen; we moeten de woorden spreken die de Heer heeft gesproken. Als we de berisping van de Heer aanvoelen,
die zegt: “Je bent vleselijk”, zouden we moeten zeggen: “Heer, ik ben vol van het vlees.” Als we voelen dat
de Heer zegt: “Je bent vol van het zelf”, moeten we onmiddellijk zeggen: “Heer, ik ben vol van het zelf."
In Psalm 27:4 zei David dat hij ernaar verlangde de liefelijkheid van de Heer te aanschouwen en in
Zijn tempel “te onderzoeken”. David zei niet “uitroepen” of “smeken”, maar “onderzoeken”. Onderzoeken is
God vragen.
Bidden betekent God in je absorberen en Hem tot uitdrukking brengen. Elk gebed moet God aanraken
en Hem door ons heen laten gaan en door ons tot uitdrukking gebracht worden. Als we op deze manier bidden,
zullen we door God gezalfd worden en meer met Hem vermengd worden. Dan zullen we weten dat God ons
alles is. We zullen ook zien dat Hij altijd bij ons is en onze voorziening is in elke behoefte.
Johannes 15:7 presenteert drie belangrijke punten. Ten eerste moeten we in de Heer blijven. In de Heer
blijven is gemeenschap met Hem hebben. Ten tweede moeten de woorden van de Heer in ons blijven. Als we
in de Heer blijven en voortdurend in gemeenschap met Hem zijn, spreekt Hij in ons. Ten derde vragen we de
Heer volgens de wens van ons hart. Dit soort vragen of bidden komt voort uit het spreken van de Heer in ons.
Als we in gemeenschap met de Heer zijn, zal Hij in ons spreken. Als de Heer spreekt, hebben we de woorden
waarmee we Hem kunnen vragen, dat is tot Hem bidden. (CWWL, 1956, deel 3, “The Meaning and Purpose of
Prayer,” blz. 228-231)
Ter aanvulling lezen: Life-study of Ephesians, boodschap 95; Come forward to the Throne of Grace (boekje)
Verlichting en inspiratie: _________________________________________________________________

WEEK 4 – DAG 4
Ochtendvoeding
Hnd. 22:10 En ik zei: Wat moet ik doen, Heer? En de Heer zei tot mij: Sta op en ga naar Damaskus,
en daar zal met je worden gesproken over alles wat over je is bepaald om te doen.
Joh. 6:27 Werkt niet om het voedsel dat vergaat, maar om het voedsel dat blijft tot in het eeuwige
leven, dat de Zoon des mensen u zal geven (…).
Nadat we gered zijn, is het belangrijkste dat we met God in contact komen. Als we niet weten hoe we
met God in contact moeten komen en geen gemeenschap met Hem hebben, kunnen we geen echte christenen
zijn, hoeveel we het ook proberen.
Er zijn veel gevallen in het Evangelie volgens Johannes die laten zien hoe we met de Heer in contact
moeten komen. Als we echt met de Heer in contact willen komen, moeten we in deze gevallen enkele principes
zien. (CWWL, 1956, deel 3, “The Meaning and Purpose of Prayer,” blz. 251-252)
Lezen voor vandaag
In het eerste geval veranderde de Heer water in wijn. Het belangrijkste principe in het eerste geval is
dat we de Heer niet moeten zeggen wat Hij moet doen als met Hem in contact komen. Alle gezag moet in Zijn
handen zijn. Daarom moeten zowel de tijd als de manier waarop we dingen doen door Hem worden bepaald
en geleid en niet door ons. We kunnen niet zeggen: “Heer, doe dit”, of “Heer, doe dat.” Als we dit doen, zou
de Heer kunnen zeggen: “Wat heb ik met u te doen?” (Joh. 2:4). Dit betekent niet dat de Heer geen contact
met ons wil of dat Hij geen verantwoordelijkheid draagt voor onze zaken. De Heer kwam bij ons binnen om
contact met ons te maken en om verantwoordelijk te zijn voor onze zaken, net zoals Hij was op de bruiloft in Kana.
Het contact van de Samaritaanse vrouw met de Heer in hoofdstuk 4 illustreert een tweede principe.
Hier besefte de Samaritaanse vrouw dat ze dorst had en dat de Heer levend water had. Daarom vroeg ze de
Heer om levend water. De Heer gaf haar dit levende water echter niet onmiddellijk; in plaats daarvan stelde
Hij haar een vraag. Door te vragen naar haar man (Joh. 4:15-16), raakte de Heer haar zondige leven aan; haar
zonden waren gerelateerd aan haar man. De Heer leek te zeggen: “Wil je levend water? Dan moet je je zonden
overdragen. Wil je tevreden zijn? Je moet aandacht aan je zonden geven.”
Wetende dat de Heer in onze behoefte kan voorzien, gaan we naar de Heer en ontdekken een behoefte.
Als we een behoefte zien, vragen we de Heer om in die behoefte te voorzien. Maar terwijl we erom vragen,
laat de Heer ons onze vlekken, fouten en mislukkingen zien; dat wil zeggen, Hij laat ons zaken zien waarmee
afgerekend moeten worden.
We moeten de dingen belijden die Hij laat zien, de ‘echtgenoot’ die Hij ons vraagt te brengen, zodat
we Zijn voorziening kunnen ontvangen.
Een derde principe zien we in het voeden van de vijfduizend in hoofdstuk 6. Een grote menigte kwam
tot de Heer en Hij verrichtte een wonder om hen te voeden. Toen de menigte de volgende dag terugkeerde om
gevuld te worden, zei de Heer: “Werkt niet om het voedsel dat vergaat, maar om het voedsel dat blijft tot in
het eeuwige leven” (Joh. 6:27). De Heer leerde de menigte het voedsel te zoeken dat blijft tot het eeuwige
leven in plaats van fysiek voedsel. Dit is een ander principe: de Heer wil niet dat we onze hoop op fysieke
dingen stellen als we in gebed met Hem in contact komen.
Sommige broeders besteden ‘s ochtends een half uur om voor fysieke dingen te bidden. Evenzo bidden
sommige zusters voor de fysieke zaken van hun echtgenoot en kinderen. De Heer kan aanvankelijk degenen
voeden en verzorgen die op deze manier in gebed tot Hem naderen, maar de Heer zal zo iemand uiteindelijk
beschouwen als iemand die alleen komt om te eten en verzadigd te worden. De Heer wil niet dat we altijd
fysieke dingen noemen als we contact met Hem hebben; Hij weet deze dingen al. Als we met Hem in contact
komen, moeten we ons op geestelijke dingen richten, de dingen van leven. Dit is om eerst Zijn koninkrijk en
Zijn gerechtigheid te zoeken. Als we ons op deze dingen richten, zal de Heer de fysieke dingen aan ons
toevoegen (Mt. 6:31-33). (CWWL, 1956, deel 3, “The Meaning and Purpose of Prayer,” blz. 252, 254-256)
Ter aanvulling lezen: CWWL, 1953, deel 1, “Knowing Life and the Church,” hfst. 16
Verlichting en inspiratie: _________________________________________________________________
______________________________________________________________________________________

WEEK 4 – DAG 5

Ochtendvoeding

2 Kor. 1:8-9 (...) dat wij uitermate bezwaard zijn geworden boven vermogen, zodat wij zelfs aan het
leven wanhoopten. Ja, wijzelf hadden het doodvonnis al in onszelf, opdat wij geen
vertrouwen zouden hebben op onszelf, maar op God die de doden opwekt.

Js. 49:15 Kan ook een vrouw haar zuigeling vergeten, dat zij zich niet ontfermen zou over het kind

van haar schoot? Al zouden zij die vergeten, toch vergeet Ik u niet.
Johannes 11 presenteert een ander principe: de Heer geneest de mens niet maar wekt hem op. Genezing
omvat het helpen van de zwakheden van de mens. In plaats van Lazarus onmiddellijk te genezen, wachtte de
Heer op de dood van Lazarus om hem op te wekken; de Heer wil alleen de mens opwekken. Opstanding houdt
in dat de mens tot zijn einde komt om hem een nieuw begin te geven. De Heer moet wachten tot we hopeloos
zwak zijn, totdat we een totale mislukking zijn, en totdat we volledig dood zijn, voordat Hij Zijn
opstandingskracht in ons kan tonen.
Daarom moeten we onze zwakheden en mislukkingen laten vallen als we tot de Heer naderen. De Heer
kent onze zwakheden en mislukkingen al. Als Hij toestaat dat we verslagen zijn, zal zelfs ons smeken tot Hem
ons niet sterk maken. Daarom moeten we leren onze problemen te laten vallen als we bidden. Als we echt
hopeloos en aan het einde zijn, komt de Heer tot ons. Dit is opstanding en dit is behoudenis. (CWWL, 1956,
deel 3, “The Meaning and Purpose of Prayer,” blz. 260)
Lezen voor vandaag

In Johannes 13 waste de Heer de voeten van zijn discipelen. Het principe dat bij dit geval betrokken
is, is dat we Hem moeten laten doen wat Hij in ons wil doen, als we tot Hem naderen. We moeten niet als
Petrus zijn, die nederig zei: “U zult mijn voeten geenszins wassen tot in eeuwigheid.” De Heer antwoordde:
“Als Ik je niet was, heb je geen deel met Mij”, waarop Petrus antwoordde: “Heer, niet alleen mijn voeten, maar
ook mijn handen en mijn hoofd!” (Joh. 13:8-9). Dit is onze conditie. De Heer wil in ons werken, maar we laten
Hem aanvankelijk niet toe. Later, als we gewillig zijn, willen we dat Hij meer doet dan Hij van plan is. Dit zijn
onze menselijke meningen.
In hoofdstuk 21 openbaarde de Heer Zich aan Zijn discipelen. Dit geval laat zien dat de Heer tot ons
zal naderen, zelfs wanneer we in de wereld vervallen, wanneer we op ons zwakste punt zijn en vergeten om
tot Hem te naderen.
Petrus was niet alleen teruggegaan naar de wereld, maar nam ook de andere discipelen mee. Nadat hij
zei: “Ik ga vissen”, zeiden sommige discipelen: “Wij gaan ook met u mee” (Joh. 21:3). Dit kan worden
vergeleken met een broeder die zegt: “Ik ga van de wereld genieten”, en andere broeders die zeggen: “Wij
gaan ook met je mee.” De discipelen vormde een groep om de wereld lief te hebben; ze vervielen samen in de
wereld. De Heer liet hen echter niet in de steek. Hij bleef naar hen omzien. Hij liet ze vissen, en voedde hen
ook met vis en brood door Hem bereid. Nadat ze gegeten hadden, vroeg de Heer aan Petrus: “Simon, zoon van
Johannes, heb je Mij meer lief dan dezen?” (Joh. 21:15). Met deze woorden liet de Heer Zijn discipelen weten
dat Hij niet in hen teleurgesteld was; Hij wilde dat ze Hem zouden blijven volgen en dienen.
Wat betreft ons contact met de Heer, zijn we allemaal mislukkelingen. Petrus ging vissen, en wij gaan
ook ‘vissen’ zoals hij. Wij falen, maar de Heer faalt nooit. Als we tot Hem naderen, maakt Hij contact met ons,
en zelfs als we niet tot Hem naderen, komt Hij nog steeds om met ons in contact te komen. We zijn
onbetrouwbaar. We kunnen vandaag met de Heer in contact komen, maar morgen weer niet, of we kunnen
deze maand in contact met Hem komen, maar de volgende maand weer niet. Wat onze conditie ook is, de Heer
blijft dezelfde. Het maakt niet uit hoe wij veranderen, de Heer verandert nooit. Daarom moeten we in ons
contact met de Heer realiseren dat de Heer nooit verandert, ongeacht hoeveel wij veranderen. Dit is een
principe. (CWWL, 1956, deel 3, “The Meaning and Purpose of Prayer,” blz. 260-262)
Ter aanvulling lezen: CWWL, 1961-1962, deel 3, “Fellowshipping with the Lord for the Mingling of God with
Man,” hfst. 1
Verlichting en inspiratie: _________________________________________________________________
______________________________________________________________________________________

WEEK 4 – DAG 6
Ochtendvoeding
Jak. 2:23 (…) ‘En Abraham geloofde God (…)’, en hij werd een vriend van God genoemd.
Gn. 18:14 Zou voor de Here iets te wonderlijk zijn? Te bestemder tijd, over een jaar, zal Ik tot u
wederkeren, en Sara zal een zoon hebben.
Gn. 18:17 En de Here dacht: Zou Ik voor Abraham verbergen wat Ik ga doen?
Als we bidden door navraag te doen, maken we ons verlangen niet bekend aan God; in plaats daarvan
wordt Gods verlangen aan ons bekend gemaakt. Wanneer de verantwoordelijke broeder Gods doel met
betrekking tot de jonge heiligen voelt, zou hij verder moeten informeren: “Heer, wilt U dat ik gemeenschap
met hen heb?” Dit is de zalving in hem. Het lijkt alsof het de broeder is die navraag doet, maar het is God die
in hem aan het werk is. Goede gebeden zijn onderzoekende gebeden omdat ze God eren.
David wist hoe hij moest bidden. Hij deed vaak navraag bij de Heer (1 S. 30:8; 2 S. 5:19, 23; Ps. 27:4).
Het beste gebed is om de Heer stap voor stap te vragen, volgens de innerlijke gewaarwording. Door op deze
manier navraag te doen, kunnen we makkelijk Gods leiding ontvangen en volgens die leiding arbeiden.
(CWWL, 1961-1962, deel 3, “Fellowshipping with the Lord for the Mingling of God with Man,” blz. 344)
Lezen voor vandaag
In Genesis 18 wilde God dat Abraham tot Hem zou bidden, dus werd Hij Abrahams vriend. God bracht
Abraham niet naar het hemelse heiligdom van heerlijkheid; in plaats daarvan vernederde Hij Zichzelf en ging
naar de nederige tent waarin Abraham woonde. God pronkte niet met Zijn aanzien, majesteit of macht. God
kwam naar Abraham als een alledaagse bezoeker. Deze situatie leek op iemand die bij een vriend op bezoek
ging. (CWWL, 1956, deel 3, “The Meaning and Purpose of Prayer,” blz. 232)
Terwijl Abraham van zo'n zoete gemeenschap met God genoot, ontving hij openbaring over de
geboorte van Isaak en de vernietiging van Sodom. De geboorte van Isaak is gerelateerd aan Christus, en de
vernietiging van Sodom is gerelateerd aan Gods oordeel over de zonde. Christus moet binnenkomen en zonde
moet naar buiten. God is van plan Christus voort te brengen en het ‘Sodom’ in ons gezinsleven, in ons werk
en zelfs in ons christelijke en gemeenteleven te vernietigen. Aan de positieve kant zien we meer van Christus
en zeggen: “Ik heb iets nieuws van Christus gezien. Wat haat ik het dat ik niet meer door Hem heb geleefd.”
Dit is de openbaring over de geboorte van Isaak, de openbaring dat Christus in je leven voortgebracht zal
worden. Maar aan de negatieve kant zien we onze zonden en zeggen: “O Heer, vergeef me. Er zit nog zoveel
egoïsme, haat en jaloezie in mij. Ik heb zoveel mislukkingen, tekortkomingen en zelfs zondige dingen. Heer,
ik oordeel deze dingen en wil dat ze vernietigd worden.”
In Genesis 18:14 zei de Heer: “Zou voor de Here iets te wonderlijk zijn?” Elke ervaring van Christus
is wonderbaarlijk in onze ogen; het is een wonderbaarlijk werk van de Heer. Hoe kon Sara Isaak hebben
voortgebracht? Het was menselijk gezien onmogelijk. Als dat ons was overkomen, zou het in onze ogen iets
wonderbaarlijks en geweldig zijn geweest. Christelijke ervaringen zijn altijd zo, omdat het christelijke leven
een leven van onmogelijkheden is. Hoe geweldig is het dat alle onmogelijkheden met Christus mogelijkheden
worden! We kunnen doen wat andere mensen niet kunnen en we kunnen zijn wat anderen niet kunnen zijn,
omdat Christus heerlijk en wonderbaarlijk is in onze ervaring van Hem.
God kwam tot Abraham omdat Hij een bemiddelaar zocht. Op Zijn troon in de hemel had God besloten
Zijn oordeel uit te voeren op de goddeloze stad Sodom. Maar God zou nooit vergeten dat iemand van Zijn
volk, Lot, in die stad was. Lot realiseerde zich niet eens dat hij uit Sodom moest worden gered. Wat kon God
doen? Hij moest iemand vinden om voor Lot te bemiddelen. God kwam naar Abraham met het doel een
bemiddelaar te vinden. God heeft Zijn goddelijke principes. Een daarvan is dat Hij zonder voorspraak niemand
kan behouden. De behoudenis van elke christen is tot stand gekomen door voorbede. (Life-study of Genesis,
blz. 673, 675, 678)
Ter aanvulling lezen: Life-study of Genesis, boodschap 50-51
Verlichting en inspiratie: _________________________________________________________________
______________________________________________________________________________________
______________________________________________________________________________________
__________________________________________________

VOLDOEN AAN GODS BEHOEFTE EN HUIDIGE BEHOEFTEN IN HET HERSTEL VAN DE HEER

(Vrijdag-Avond Sessie) Boodschap drie

De noodzaak om ons geloof in de Heer en onze liefde voor Hem te ontwikkelen

Lezen: 1 Pet. 1:8; Gal. 5:6; 3:2; Ef. 6:23; Hebr. 12:2a; Rom. 5:5; 8:39; 1 Johannes 4:8, 16 I.

We moeten ons geloof in de Heer en onze liefde voor Hem - Degene die we niet hebben gezien - 1 Petr. 1:8; Hebr. 12:2a; 1 Johannes 2:5; 4:12, 17-18:

A. Jezus Christus, “die u niet gezien hebt, die u liefhebt; in wie u, hoewel u Hem op dit moment niet ziet, maar toch gelooft, jubelt met een onuitsprekelijke en vol heerlijkheid” — 1 Petr. 1:8: 1. Hoewel we de Heer Jezus nooit hebben gezien, houden we van Hem; op dit moment kunnen we Hem niet zien, maar toch geloven we in Hem - vers. 8: A. Het is een wonder en een mysterie dat de gelovigen van Iemand houden die ze niet hebben gezien.

B. We hebben Hem lief die we niet hebben gezien vanwege het geloof, dat wil zeggen vanwege het geloof dat in ons is gegoten door het horen van het levende woord Gal. 3:2. 2. De gelovigen „juichen met een onuitsprekelijke en heerlijke vreugde” — 1 Petr. 1:8: een. We juichen met een vreugde die is ondergedompeld in heerlijkheid. B. Deze vreugde wordt als heerlijkheid in de Heer ondergedompeld; dus is het vol van de uitdrukking van de Heer - 2 Kor. 3:18.

3. Door in de Heer te geloven en Hem lief te hebben, verkrijgen we grote vreugde.

4. De normale toestand van een christen is „zich te verheugen met een onuitsprekelijke en heerlijke vreugde” — 1 Petr. 1:8. B. "Geloof baat, werkend door liefde" — Gal. 5:6: 1. Levend geloof is actief; het werkt door liefde.

2. Geloof ontvangt de Geest des levens; dus is het vol kracht - 3:2.

3. Geloof werkt door liefde om Gods doel te vervullen, dat wil zeggen, om het zoonschap van God te voltooien voor Zijn gemeenschappelijke uitdrukking – het Lichaam van Christus – 4:3-5; Rom. 12:4-5.

4. Liefde houdt verband met onze waardering voor Christus — Ef. 3:8, 17-18; Kol. 2:2: a. Zonder zo'n waardering kan het geloof niet werken - Gal. 5:6. B. Het horen van geloof wekt onze liefdevolle waardering op — Rom. 10:17; Gal. 3:2, 5. c. Hoe meer we de Heer liefhebben, des te meer geloof werkt om ons in de rijkdommen van de alomvattende Geest te brengen – v. 14; Ef. 3:8; Fil. 1:19. C. "Vrede aan de broeders en liefde met geloof van God de Vader en de Heer Jezus Christus" - Ef. 6:23: 1. Liefde met geloof is het middel waardoor we deel hebben aan Christus en deze ervaren - 1 Tim. 1:14. 2. We hebben geloof nodig als match en ondersteuning voor onze liefde — Titus 3:15. II. "Afzien naar Jezus, de Auteur en Volmaker van ons geloof" - Hebr. 12:2a: A. Geloof en liefde zijn twee onafscheidelijke, voortreffelijke deugden van de gelovigen in Christus – 1 Tim. 1:14; 2 Tim. 1:13; Titus 3:15; Gal. 5:6: 1. Door geloof ontvangen we de Heer, en door liefde genieten we van de Heer die we hebben ontvangen — Johannes 1:12; 14:21; 21:15-17. 2. Door het geloof ontvangen wij de Heer en daarom behagen wij God; door liefde genieten we van de Heer en houden we daarbij Zijn woord - Hebr. 11:6; Johannes 14:23. 3. Door geloof ontvangen en genieten we van het goddelijke leven dat ons wordt geopenbaard en gediend in het evangelie van Johannes; door liefde hebben we de Heer lief en degenen die Hem toebehoren — 3:16, 36; 20:31; 21:15-17; 13:34-35. B. Geloof is bedoeld om de onbegrensde rijkdommen van de Drie-enige God te waarderen, te onderbouwen en te ontvangen: 1:12; Ef. 3:16-17a: 1. Geloof is ons door God gegeven, zodat we Christus, de belichaming van de Drie-enige God, kunnen ontvangen en daardoor de Drie-enige God kunnen binnengaan en als één met Hem kunnen worden verbonden, Hem als onze leven, levensvoorraad en alles — 2 Petr. 1:1. 2. Door geloof in de Heer ontvangen we vergeving van zonden en eeuwig leven — Handelingen 10:43; Johannes 3:16. 3. Als we in de Heer geloven, geloven we in Hem - vers. 15: een. Door in Hem te geloven, gaan we Hem binnen om één met Hem te zijn, deel te hebben aan Hem en deel te nemen aan alles wat Hij voor ons heeft bereikt. B. Door in Hem te geloven, worden we met Hem geïdentificeerd in alles wat Hij is en in alles wat Hij heeft doorgemaakt, volbracht, bereikt en verkregen – 1 Kor. 1:30; Ef. 2:5-6; Kol. 3:1. C. Liefde is voor het ervaren, genieten en beleven van de onmetelijk rijke Drie-enige God — Markus 12:30; 2 Kor. 13:14: 1. Liefde komt voort uit geloof en stelt ons in staat om alle rijkdommen van de Drie-enige God in Christus uit te leven met degenen die met ons in Christus hebben geloofd, zodat de Drie-enige God een glorieuze gezamenlijke uitdrukking mag hebben - Ef. 3:19-21. 2. Liefde is voor de gelovigen om de Drie-enige God te dienen en door te geven aan hun medegelovigen, zodat alle gelovigen elkaar kunnen liefhebben met goddelijke, transcendente liefde en een gemeenschappelijk leven leiden in Christus - Rom. 12:4-5, 10.

3. Onze liefde voor de Heer moet absoluut zijn — Matth. 10:37; 1 Johannes 2:15; Openb. 12:11.

4. De Heer de eerste plaats in alle dingen geven, is Hem liefhebben met de eerste liefde, de beste liefde - Kol. 1:18; Openb. 2:4. 5. "God liefhebben betekent ons hele wezen - geest, ziel en lichaam, met hart, ziel, verstand en kracht (Marcus 12:30) - absoluut op Hem stellen, dat wil zeggen ons hele wezen laten zijn door Hem bezet en in Hem verloren, zodat Hij alles voor ons wordt en wij praktisch in ons dagelijks leven één met Hem zijn” — 1 Kor. 2:9, voetnoot 3.

III.“De liefde van God is in onze harten uitgestort door de Heilige Geest, die ons gegeven is” — Rom. 5:5:

A. God heeft Zijn liefde in onze harten uitgestort met de Heilige Geest, die ons gegeven is, als de motiverende kracht in ons, opdat we meer dan overwinnen in al onze beproevingen -v. 5; 8:39.

B. De liefde van God is God Zelf - 1 Johannes 4:8, 16. C. God als liefde is de goddelijke essentie die in onze harten is uitgestort - Rom. 5:5: 1. Het uitstorten van de liefde van God in onze harten is een zaak van de essentie van God.

2. Omdat we wedergeboren zijn, hebben we liefde als de aard van Gods essentie in ons.

3. Als gelovigen hebben we diep in ons hart iets van de goddelijke essentie, en dit is God de Vader in Zijn liefde. D. Omdat de liefde van God in onze harten is uitgestort, is het hart van elke gelovige in Christus een hart van liefde - Ef. 3:17. © 2021 Living Stream Ministry E. In onze ervaring en vreugde van God als de Vader in Zijn liefde, ervaren en genieten we van het uitdelen van liefde als de aard van Gods essentie in ons hart - Rom. 5:5, 8; 8:35, 39; 15:30; 2 Kor. 13:14.

VOLDOEN AAN GODS VERLANGEN EN DE HUIDIGE BEHOEFTEN IN HET WEDEROPBOUWWERK VAN DE HEER
Week 3: De nood om ons geloof in de Heer en onze liefde voor Hem te ontwikkelen. Voldoen aan Gods verlangen en de huidige behoeften in het wederopbouwwerk van de Heer © 2021 Living Stream Ministry 13
WEEK 3 – DAG 1
Ochtendvoeding
1 Pe. 1:7-9 Opdat de beproefdheid van uw geloof (…) blijkt te zijn tot lof en heerlijkheid en eer bij de openbaring van Jezus Christus. Hoewel u Hem niet gezien hebt, hebt u Hem lief;
hoewel u Hem nu niet ziet, maar gelooft, verheugt u zich in Hem met een onuitsprekelijke en verheerlijkte vreugde, terwijl u het einde van uw geloof ontvangt, de behoudenis van
uw zielen.
De Heer is vandaag met ons (Mt. 28:20), maar op een verborgen en gesluierde manier. Zijn terugkomst
zal Zijn openbaring zijn en dan zal Hij openlijk door iedereen worden gezien.
Hoewel wij de Heer niet hebben gezien, hebben wij Hem lief. Momenteel kunnen we Hem niet zien,
maar toch geloven we (1 Pe. 1:8). Het is een wonder en een mysterie dat de gelovigen Iemand liefhebben die
ze niet hebben gezien. We houden van Hem die we niet hebben gezien omdat we geloven en door het geloof
dat in ons geïnfuseerd is door het horen van het levende woord (Gal. 3:2).
"Verheerlijkte” vreugde (1 Pe. 1:8) is vreugde ondergedompeld in heerlijkheid. We verheugen ons met
een vreugde die ondergedompeld is in heerlijkheid. Deze vreugde is ondergedompeld in de Heer als
heerlijkheid en is dus de volledige uitdrukking van de Heer. Deze vreugde is ook onuitsprekelijk en gaat boven
ons vermogen om uit te spreken. Wat wonderlijk is, is ook onuitsprekelijk. Door in de Heer te geloven en Hem
lief te hebben, verkrijgen we grote vreugde. De normale situatie van een christen is om te verheugen “met een
onuitsprekelijke en verheerlijkte vreugde” (1 Pe. 1:8). (The Conclusion of the New Testament, blz. 3854-3855)
Lezen voor vandaag
Wat betreft geloof zijn er twee aspecten: het objectieve en het subjectieve aspect. In objectieve zin is
geloof datgene wat we geloven. In subjectieve zin is geloof ons geloven. Daarom is geloof zowel de actie van
geloven als datgene waarin we geloven. Wanneer we horen over de dingen waarin we kunnen geloven, wordt
geloof in ons voortgebracht. Als we meer horen over deze goede dingen, zullen we ze ook meer waarderen.
Deze waardering heeft spontaan tot gevolg dat we in die dingen geloven waarover we hebben gehoord. Daarom
is geloof zowel objectief als subjectief.
Dit subjectieve aspect van het geloof suggereert ten minste 8 punten. Ten eerste heeft geloof ons horen
nodig. Zonder het horen van het woord kan er geen geloof zijn. Geloof komt door het horen. Het woord dat
we horen omvat God, Christus, de Geest, het kruis, verlossing, behoudenis, vergeving en het eeuwig leven.
Het omvat ook het feit dat God door een proces is gegaan om de allesomvattende levengevende Geest te
worden. Volgens het Nieuwe Testament vertelt het evangelie ons over al deze zaken. Wanneer het evangelie
op een juiste manier wordt verkondigd, zullen degenen die het horen worden opgewekt en worden gevuld met
waardering. Hun horen van het woord van het evangelie is het begin van hun geloven.
Ten tweede omvat geloof ook waardering. Na het horen van het woord van het evangelie, is er een
spontane gewaarwording van waardering in diegenen die het horen. Dit geldt niet alleen voor diegenen die het
evangelie voor het eerst horen, maar ook voor alle gelovigen in Christus. Wanneer we het woord op de juiste
manier horen, zal dit onze waardering verder aanwakkeren voor de Heer.
Deze waardering wordt gevolgd door het aanroepen, het derde punt van het subjectieve aspect van het
geloof. Een ieder die de Heer Jezus waardeert zal spontaan “O Heer Jezus” roepen. Wellicht dat zij bepaalde
woorden van waardering uitspreken over de Heer in plaats van Hem aan te roepen. Misschien zullen zij zeggen:
“O, hoe goed is de Heer Jezus!”
Ten vierde omvat geloof ons ontvangen. Door de Heer Jezus te waarderen en Hem aan te roepen,
zullen we Hem spontaan ontvangen. Het vijfde punt is het accepteren. Zij die het evangelie horen en de Heer
Jezus waarderen, zullen Hem automatisch accepteren en ontvangen. Ten zesde omvat geloof het worden
verbonden met de Heer Jezus. Door Hem te ontvangen en te accepteren, worden we met Hem verbonden. Ten
zevende en achtste nemen wij deel aan Hem en genieten wij van Hem. Geloof neemt deel aan en geniet van
wat het ontvangt en accepteert. (Life-study of Galatians, blz. 122-123)
Ter aanvulling lezen: The Conclusion of the New Testament, boodschap 124, 382; Life-study of 1 Peter,
boodschap 6; Life-study of 2 Peter, boodschap 2; Life-study of Galatians, boodschap 14
Verlichting en inspiratie: _________________________________________________________________

WEEK 3 – DAG 2
Ochtendvoeding
Gal. 5:5-6 Want wij verwachten door de Geest op grond van geloof de hoop van de gerechtigheid.
Want (…) geloof dat door liefde werkt [heeft kracht].
Ef. 6:23 Vrede zij de broeders en liefde met geloof, van God de Vader en van de Heer Jezus
Christus.
Wij nemen deel aan Christus en ervaren Hem door liefde met geloof (1 Tim. 1:14). Door geloof
ontvangen wij Hem (Joh. 1:12) en door liefde genieten wij van Hem (Joh. 14:23). Efeziërs 6:23 spreekt niet
over geloof en liefde of liefde en geloof, maar over liefde met geloof. Dit laat ons zien dat we geloof nodig
hebben om onze liefde te ondersteunen. Liefde met geloof is nodig. Dit is de conclusie van Efeziërs, het boek
over de gemeente. De gemeente moet van Christus in liefde met geloof genieten, wat uitgewerkt wordt door
de liefde (Gal. 5:6). Liefde komt vanuit God naar ons, terwijl geloof vanuit ons naar God gaat. Door dit verkeer
van liefde en geloof, blijft vrede ons deel. Dit verkeer houdt ons ook in de voortdurende voorziening van
genade, in het genot van de Heer (Ef. 6:24). (Ef. 6:23, voetnoot 2, RcV)
Lezen voor vandaag
In Galaten 5:5 staat door de Geest, de Heilige Geest, in contrast met door het vlees (Gal. 3:3). Ook
staat op grond van geloof (Gal. 5:5) in contrast met op grond van werken van de wet (Gal. 3:2). De hoop van
de gerechtigheid (Gal. 5:5) betekent de gerechtigheid waar wij op hopen, die Christus Zelf is (1 Kor. 1:30).
Het is niet op grond van werken van de wet in het vlees, maar vanuit het geloof in de Geest. Christus is onze
hoop van de gerechtigheid. Hij is onze rechtvaardigheid vandaag en Hij is onze hoop die zal komen.
In Galaten 5:5 noemt Paulus de Geest samen met geloof. We hebben aangetoond dat de Geest door het
land wordt afgebeeld. We hebben ook gezien dat geloof de camera is die het landschap van genade fotografeert.
Om het juiste genot te hebben, hebben we de Geest als het allesomvattende land en geloof als het middel nodig
om van dit land te genieten. Terwijl wij genieten van de Geest door geloof, kijken we reikhalzend uit naar de
komende hoop van gerechtigheid.
In Galaten 5:6 vervolgt Paulus met: “Want in Christus Jezus heeft noch besnijdenis enige kracht, noch
onbesneden zijn, maar geloof dat door liefde werkt.” Zonder de Geest en geloof, heeft niets enige kracht. In
Christus Jezus betekent noch besnijdenis noch onbesnedenheid iets. Het enige wat uitmaakt is de Geest aan
Gods zijde en het geloof aan onze zijde. De Geest in het allesomvattende land voor ons genot en geloof is het
orgaan waarmee wij kunnen deelnemen aan dit rijke land en ervan kunnen genieten.
In Galaten 5:6 zegt Paulus ook dat geloof door liefde werkt. Levend geloof is actief. Het is actief om
de vervulling van de wet door liefde uit te werken (Gal. 5:14). Besnijdenis is eenvoudig een uiterlijk voorschrift
wat geen levenskracht heeft. Daarom betekent het niets. Het heeft geen kracht of praktische functie. Geloof
ontvangt de Geest van leven (Gal. 3:2), die vol van kracht is. Het werkt door liefde om niet alleen de wet te
vervullen, maar ook Gods doel, ofwel, om het zoonschap van God voor Zijn collectieve uitdrukking te voltooien.
Liefde is gerelateerd aan onze waardering van Christus. Zonder deze waardering kan geloof niet
werken. Wanneer wij het horen van het geloof hebben, wakkert dit horen onze liefdevolle waardering aan
waarna deze waardering ervoor zorgt dat geloof werkt. Geloof werkt omdat het deel neemt aan de rijkdommen
van de levengevende Geest. Hoe meer wij het horen van het geloof hebben, hoe meer waardering en liefde wij
zullen hebben. Hoe meer liefde we voor de Heer hebben, hoe meer geloof werkt. Hoe meer geloof werkt, hoe
meer het ons brengt tot in de rijkdommen, de winst, van de allesomvattende Geest. In plaats van te worden
berooft van de winst in Christus, worden we overvloedig verrijkt. In plaats van teniet gedaan te worden van
Christus, worden we versterkt met de overvloedige voorziening van de allesomvattende Geest.
Geloof ontvang de Geest van leven (Gal. 3:2) en werkt door liefde om de wet te vervullen (Gal. 5:13).
Geloof werkt door liefde en vervult daarom het zoonschap van God voor Zijn collectieve uitdrukking. Dit
geloof is de camera waarmee het landschap van genade wordt gefotografeerd, de genade die de
allesomvattende Christus is als de levengevende Geest voor ons genot. (Life-study of Galatians, blz. 224-226)
Ter aanvulling lezen: Life-study of Galatians, boodschap 14, 25; Life-study of Ephesians, boodschap 67
Verlichting en inspiratie: _________________________________________________________________
______________________________________________________________________________________

WEEK 3 – DAG 3
Ochtendvoeding
Heb. 12:2 Terwijl wij zien op Jezus, de overste leidsman en de voleinder van het geloof, die om de vreugde die vóór Hem lag, het kruis heeft verdragen, terwijl Hij de schande heeft veracht, en die is gaan zitten aan de rechterzijde van de troon van God.
Heb. 11:6 Zonder geloof echter is het onmogelijk Hem te behagen; want wie tot God nadert, moet geloven dat Hij is en dat Hij een beloner is van hen die Hem zoeken.
In Hebreeën 11:6 staat dat het onmogelijk is om God te behagen zonder geloof. Dit een zeer sterke uitspraak.

God behagen betekent God blij maken. Zonder geloof is het voor jou en mij onmogelijk om God
blij te maken. Dit laat het belang van het geloof zien.
Alleen geloof kan God blij maken, en geloof betekent dat we geloven dat God is. Het is niet ik, maar
Christus. Om te geloven dat God is, is de enige weg, de unieke weg, om God blij te maken, om God te behagen.
Terwijl je je haar kamt, zou je moeten zeggen: “Niet langer ik, maar Christus.” Voor veel zusters is het echter
niet Christus, maar zichzelf. Als Christus je haar zou kammen, zou Hij het niet kammen volgens jouw manier.
Dit moet je onthouden. Wanneer je je haar kamt, moet je in staat zijn om te zeggen: “Prijs de Heer. Het is niet
langer ik, maar Christus.” We moeten alles op deze manier doen. (CWWL, 1994-1997, deel 1, “Crystallizationstudy of the Epistle to the Romans,” blz. 275, 280)
Lezen voor vandaag
Wanneer broeders mij komen bezoeken, bidt ik vaak: “Heer, de broeders komen mij bezoeken. Ik ben
niet diegene die in hun behoefte kan voorzien. Heer, dat bent U.” Dit is geloof: geloven dat ik niet ben, maar
dat Hij wel is. Ik moet mijzelf in alles verloochenen en in alles op Hem vertrouwen. Om jezelf te verloochenen
en op Hem te vertrouwen is geloof. Dit betekent het om te geloven dat God is.
Zelfs aan het einde van een samenkomst voor de bediening van het woord moeten we zeggen:
“Heiligen, nu is het jullie beurt om te delen.” Maar we moeten zeggen: “Het is niet onze beurt, maar de beurt
van de Heer.” Als we op deze manier leven, zullen de rijkdommen van Christus uit onze mond stromen. Vaak
voordat ik naar een samenkomst ga, bidt ik tot de Heer: “Heer, ik moet niet de spreker zijn, maar U. Ik ben
gekruisigd. maar U leeft in mij. U moet de spreker zijn.” Dit maakt een groot verschil. We moeten onszelf
verloochenen en vertrouwen in de Heer, ofwel, te geloven dat God is. (CWWL, 1994-1997, deel 1,
“Crystallization-study of the Epistle to the Romans,” blz. 280-281)
Door geloof ontvangen wij Hem (Joh. 1:12) en door liefde genieten wij van Hem (Joh. 14:23). In het
Evangelie volgens Johannes wordt ons vertelt dat we eerst in de Zoon moeten geloven om het eeuwige leven
te verkrijgen (Joh. 3:15). Geloven in de Heer Jezus betekent Hem ontvangen. Het Evangelie volgens Johannes
legt de nadruk op liefde. In hoofdstuk 21 vraagt de Heer Petrus over zijn liefde voor Hem (Joh. 21:15-17).
Bovendien spreekt de Heer in Johannes 14:23 over de Vader en de Zoon die woning maken bij diegene die de
Heer Jezus liefheeft. Daarom ontvangen wij de Heer Jezus door geloof en genieten wij van Hem door liefde.
Daarom noemt Paulus in 1 Timoteüs 1:14 geloof en liefde samen.
In 1 Tessalonicenzen 5:8 spreekt Paulus ook over geloof en liefde. In dit vers bemoedigt hij de heiligen
om “het borstharnas van het geloof en de liefde” aan te doen. Als we dit vers met Efeziërs 6:14 vergelijken,
zien we dat er twee soorten borstharnassen zijn, één voor ons dagelijks leven en één voor het strijden. Voor
ons dagelijks leven hebben we het borstharnas van geloof en liefde nodig. Geloof en liefde zijn beide teder, ze
worden in de Bijbel door de borsten afgebeeld. Zulke tedere delen van ons wezen, onze geestelijke borsten,
moeten worden bedekt door het borstharnas. Door het borstharnas worden ons geloof en onze liefde, die nodig
zijn voor een juist christelijk leven, bewaard. Het borstharnas van gerechtigheid in vers 14 integendeel, is voor
het strijden. Wanneer we deelnemen aan geestelijke oorlogvoering, moet ons geweten worden beschermd van
satans beschuldigingen door het borstharnas van de gerechtigheid. (The Conclusion of the New Testament, blz.
3472-3473)
Ter aanvulling lezen: CWWL, 1994-1997, deel 1, “Crystallization-study of the Epistle to the Romans,” hfst. 7-
8, 11; The Conclusion of the New Testament, boodschap 345; Life-study of 1 Timothy, boodschap 1-2, 12
Verlichting en inspiratie: _________________________________________________________________
______________________________________________________________________________________

WEEK 3 – DAG 4
Ochtendvoeding
Joh. 3:15 Opdat ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat maar eeuwig leven heeft.
Tit. 3:15 Jou groeten allen die bij mij zijn. Groet hen die ons liefhebben in het geloof. De genade
zij met jullie allen.
In de Heer geloven betekent Hem ontvangen (Joh. 1:12). De Heer kan ontvangen worden. Hij is nu de
levengevende Geest, met zijn volledige verlossing, die wacht en verwacht dat wij Hem ontvangen. Onze geest
is het ontvangende orgaan. Wij kunnen de Geest van de Heer in onze geest ontvangen door in Hem te geloven.
Op het moment dat wij in Hem geloven, komt Hij als de Geest onze geest binnen. Dan worden we door Hem,
de levengevende Geest, wedergeboren en worden we één geest met Hem (1 Kor. 6:17). Wanneer we in de Heer
geloven, geloven we tot in Hem. Door in Hem te geloven, gaan we Hem binnen om één te zijn met Hem, aan
Hem deel te hebben en te delen in alles wat Hij voor ons heeft volbracht. Door tot in Hem te geloven, worden
we met Hem geïdentificeerd in alles wat Hij is en in alles waar Hij doorheen is gegaan, heeft volbracht, heeft
bereikt en heeft verkregen. Wanneer wij één met Hem worden door tot in Hem te geloven, worden we gered
en wedergeboren door Hem als leven. Door tot in Hem te geloven nemen we deel aan Hem als leven en worden
we wedergeboren in Hem. (Life-study of John, blz. 117)
Lezen voor vandaag
Geloof in Titus 3:15 verwijst naar het subjectieve geloof, de handeling van ons geloven, die ons in een
organische eenheid met de Heer brengt (Joh. 3:15; Gal. 3:26) en die door liefde werkt (Gal. 5:6). Het was in
het element en de werking van dit geloof dat de heiligen, die één met de Heer waren in Zijn bezorgdheid, de
lijdende en trouwe apostel lief hadden. Geloof en liefde zijn twee onafscheidelijke, voortreffelijke deugden
van de christenen. Geloof is ons door God gegeven (2 Pe. 1:1, voetnoot 5, RcV), zodat wij hierdoor Christus
kunnen ontvangen (Joh. 1:12), de belichaming van de Drie-enige God (Kol. 2:9) en daardoor in de Drie-enige
God kunnen binnengaan en met Hem worden samengevoegd tot één, zodat we Hem hebben als ons leven, onze
levensvoorziening en alles. Geloof is om de onbeperkte rijkdommen van de Drie-enige God te waarderen, te
verwezenlijken en te ontvangen.
De brief aan Titus is de conclusie van de drie boeken: 1 en 2 Timoteüs en Titus, en eindigt met het
wonderbaarlijke geloof en de super-uitnemende liefde. Dit betekent dat dit wonderbaarlijke geloof en deze
super-uitnemende liefde onmisbaar zijn om in de stroom van het verval van de gemeente daadwerkelijk stand
te kunnen houden en de neerwaartse trend en factor in de gemeente te kunnen overwinnen. Wij behoren niet
te wandelen door wat we zien of zorg te dragen voor de uiterlijke situatie. In plaats daarvan moeten we in dit
wonderbaarlijke geloof van zijn bron genieten, die de Drie-enige God is, met wie wij zijn samengevoegd door
dit geloof, en door deze super-uitnemende liefde van de Drie-enige God moeten we Hem, en allen die Hem
toebehoren, liefhebben. Alleen op deze manier kunnen wij, in de stroom van het verval van de gemeente, de
overwinnaars worden die de Heer roept en verlangt te verkrijgen in Openbaring 2 en 3.
Dit wonderbaarlijke geloof en deze super-uitnemende liefde komen uit de Drie-enige God die er vurig
naar verlangt om met ons samengevoegd te zijn zodat Hij alles voor ons kan zijn. Deze Drie-enige God ging
is door het proces van vleeswording, kruisiging, opstanding uit de dood en hemelvaart naar de hoogste hemelen
heengegaan en werd uiteindelijk voleindigd als de levengevende Geest (1 Kor. 15:45). Deze Geest van het
leven (Rom. 8:2), die goddelijkheid, menselijkheid en Christus’ kruisiging, opstanding en hemelvaart omvat
en die de werkelijkheid van de allesomvattende Christus is (Joh. 14:16-20), woont in onze wedergeboren geest
(Rom. 8:16; 2 Tim. 4:22). Wanneer we contact hebben met deze Drie-enige God door gebed en door Hem te
aanschouwen, door middel van onze geest, die eens dood was en levend gemaakt is, infuseert Hij Zichzelf in
ons op veel manieren om het geloof binnenin ons te worden naar Hem en de liefde buiten ons te worden naar
allen die Hem toebehoren. Zo'n geloof en zo'n liefde zijn de werkelijkheid en uitdrukking (1 Joh. 4:8, 16) van
de Drie-enige God: de Vader, de Zoon en de Geest, in wie wij geloven en wie we aanbidden en ontvangen.
(Tit. 3:15, voetnoot 1, RcV)
Ter aanvulling lezen: Life-study of John, boodschap 9, 36; Life-study of Titus, boodschap 1-3
Verlichting en inspiratie: _________________________________________________________________

WEEK 3 – DAG 5
Ochtendvoeding
1 Kor. 2:9 Maar zoals geschreven staat: ‘Wat geen oog heeft gezien en geen oor heeft gehoord en in
geen mensenhart is opgekomen, wat God bereid heeft voor hen die Hem liefhebben’.
Kol. 1:18 En Hij is het hoofd van het lichaam, de gemeente, Hij die het begin is, de eerstgeborene
uit de doden, opdat Hij in alle dingen de eerste plaats zou innemen.
Om de diepe en verborgen dingen die God heeft bepaald en voor ons heeft voorbereid te
verwezenlijken en er aan deel te nemen, moeten wij niet slechts in Hem geloven maar Hem ook liefhebben.
God vrezen, God aanbidden en in God geloven (ofwel God ontvangen) zijn allemaal ontoereikend; Hem
liefhebben is de onmisbare vereiste. God liefhebben betekent ons hele wezen: geest, ziel en lichaam met het
hart, de ziel, het verstand en de kracht (Mc. 12:30), absoluut op Hem zetten. Dit betekent dat wij ons hele
wezen door Hem laten innemen en ons verliezen in Hem, zodat Hij alles voor ons wordt en wij in ons dagelijks
leven één met Hem zijn. Op deze manier hebben we de nauwste en meest intieme gemeenschap met God, en
kunnen we in Zijn hart binnengaan en alle geheimen van Zijn hart begrijpen (Ps. 73:25; 25:14). (1 Kor. 2:9,
voetnoot 3, RcV)
Lezen voor vandaag
Liefde komt voort uit zo'n wonderbaarlijk geloof en stelt ons in staat om alle rijkdommen van de Drieenige God in Christus tot uitdrukking te brengen met zij die met ons in Christus hebben geloofd, opdat de Drieenige God: de Vader, de Zoon en de Geest, een heerlijke uitdrukking heeft. Liefde is om de onmetelijk rijke
Drie-enige God te ervaren, van Hem te genieten en Hem tot uitdrukking te brengen. Geloof is om de gelovigen
samen te voegen met de Drie-enige God, die alles voor hen is. Liefde is voor de gelovigen om de Drie-enige
God aan hun medegelovigen uit te delen en over te brengen zodat, in zo'n wonderbaarlijk en krachtig geloof,
alle gelovigen elkaar kunnen liefhebben met goddelijke, alles overstijgende liefde en een collectief leven
kunnen leiden in Christus. Op deze manier wordt het Lichaam van Christus verwezenlijkt en wordt de door
een proces gegane Drie-enige God op de aarde tot uitdrukking gebracht in de allesomvattende Christus door
de onmetelijke levengevende Geest.
Geloof en liefde zijn de rijke genade die ons is gegeven in Christus door de Drie-enige God (1 Tim.
1:14), niet alleen om de motiverende kracht en uitdrukking van ons geestelijke leven te zijn, maar ook om ons
borstharnas te worden (1 Tes. 5:8), die de vitale delen van ons wezen bedekt en beschermt. Door zo'n geloof
kunnen we het goddelijke leven, dat in het hele Evangelie volgens Johannes aan ons is geopenbaard en aan
ons is uitgedeeld (Joh. 3:16, 36), ontvangen en ervan genieten, en door zo'n liefde kunnen we de Heer, en
degenen die Hem toebehoren, liefhebben (Joh. 21:15-17; 13:34-35). Zo'n geloof en zo'n liefde zijn verbonden
en gaan samen: liefde komt uit geloof en geloof werkt door liefde (Gal. 5:6). Liefde met geloof stelt ons in
staat onze Heer in onvergankelijkheid lief te hebben opdat we een overwinnend gemeenteleven kunnen leiden
(Ef. 6:23-24) voor de vervulling van Gods nieuwtestamentische economie in Christus voor de gemeente.
Daarom is het in dit geloof dat wij voor God welbehaaglijk zijn (Heb. 11:6) en in deze liefde dat wij door de
Heer gezegend worden (1 Kor. 16:22). Mag deze liefde met dit geloof zijn aan de broeders van God de Vader,
en van de Heer Jezus Christus (Ef. 6:23). (Tit. 3:15, voetnoot 1, RcV)
Ik waardeer dat wij allemaal het wederopbouwwerk van de Heer liefhebben. Als wij het
wederopbouwwerk niet liefhadden, zouden we hier niet zijn. Maar wij moeten zien dat de Heer in de zeven
brieven aan de gemeenten in Openbaring 2 en 3 als eerste het herstel van de eerste liefde behandelt (Op. 2:4).
Hebben wij Hem lief? Jazeker. Maar geven wij Hem de eerste plaats in alle dingen? De Heer de eerste plaats
in alle dingen geven betekent dat wij Hem liefhebben met de eerste liefde, de beste liefde. Om Hem de eerste
plaats te kunnen geven, moeten wij gewillig zijn om aangepast te worden, om verbroken te worden, om tot
niets gemaakt te worden, zodat de Heer een weg kan hebben in ons, door ons en onder ons voor de opbouw
van Zijn organische Lichaam. (CWWL, 1991-1992, deel 3, “Fellowship concerning the Urgent Need of the
Vital Groups,” blz. 462)
Ter aanvulling lezen: CWWL, 1994-1997, deel 5, “The Vital Groups,” hfst. 8
Verlichting en inspiratie: _________________________________________________________________
______________________________________________________________________________________

WEEK 3 – DAG 6
Ochtendvoeding
Rom. 5:5 En de hoop beschaamt niet, omdat de liefde van God in onze harten is uitgestort door de
Heilige Geest die ons gegeven is.
1 Joh. 4:8 Wie niet liefheeft, heeft God niet gekend, want God is liefde.
1 Joh. 4:19 Wij hebben lief, omdat Hij ons eerst heeft liefgehad.
De liefde van God is God Zelf (1 Joh. 4:8, 16). God heeft Zijn liefde in onze harten uitgestort met de
Heilige Geest, die ons gegeven is, als de motiverende kracht in ons zodat we meer dan overwinnend kunnen
zijn in al onze verdrukkingen. (Rom. 5:5, voetnoot 1, RcV)
God is liefde; wij hebben lief omdat Hij ons eerst heeft liefgehad (1 Joh. 4:8, 19). God wil niet dat wij
liefhebben met onze natuurlijke liefde maar met Hem als onze liefde. God schiep de mens naar Zijn beeld (Gn.
1:26) en dit betekent dat Hij de mens schiep volgens wat Hij is. Gods beeld is wat God is en Zijn eigenschappen
zijn wat Hij is. Volgens de openbaring in de Heilige Schrift is liefde de eerste eigenschap van God. God schiep
de mens naar Zijn eigenschappen, waarvan de eerste liefde is. Hoewel de geschapen mens niet de werkelijkheid
van liefde heeft, is er iets in zijn geschapen wezen dat anderen wil liefhebben. Zelfs de gevallen mens heeft in
hem het verlangen om lief te hebben. Maar dat is slechts een menselijke deugd, de uitdrukking van de
goddelijke eigenschap van liefde. Toen we werden wedergeboren, infuseerde God ons met Zichzelf als liefde.
Wij hebben Hem lief omdat Hij ons eerst heeft liefgehad. Hij begon deze liefde. (CWWL, 1994-1997, deel 5,
“The Vital Groups,” blz. 121)
Lezen voor vandaag
Vanaf de dag waarop we in de Heer Jezus geloofden, is de liefde van God in onze harten uitgestort.
Dit heeft niet slechts te maken met gevoel. Integendeel, er is iets substantieels, iets essentieels, in onze harten
uitgestort. Dit betekent dat wij als gelovigen diep in ons hart iets van de goddelijke essentie hebben en dit is
God als liefde. Met andere woorden, God als liefde is de goddelijke essentie die in onze harten is uitgestort.
Daarom heeft het uitstorten van de liefde van God in onze harten niet slechts met gevoel te maken, maar met
de essentie van God.
Omdat er iets van de goddelijke essentie in onze harten is uitgestort, is het hart van iedere christen een
hart van liefde. Ik kan getuigen dat mijn hart vanaf het moment van mijn wedergeboorte heel anders is geweest
dan daarvoor. Omdat wij wedergeboren zijn, hebben wij de liefhebbende essentie in ons, zelfs als we even
ergens boos over zijn. Deze liefhebbende essentie is God Zelf als liefde. De natuur van de Vader, Zijn essentie,
is in onze harten uitgestort en nu hebben wij deze essentie binnenin ons. (CWWL, 1983, deel 2, “The Divine
Dispensing of the Divine Trinity,” blz. 512)
Vanaf de dag dat wij voor het eerst de Heer Jezus aanriepen, is de liefde van God in onze harten
uitgestort door de Heilige Geest. Dit betekent dat de Geest de liefde van God aan ons openbaart, in ons
bevestigt en ons zekerheid geeft. De inwonende Heilige Geest lijkt te zeggen: “Twijfel niet. God heeft jou lief.
Je begrijpt niet waarom je nu lijdt, maar op een dag zul je zeggen: ‘Vader, dank U voor de moeilijkheden en
beproevingen waar ik doorheen ben gegaan.’” Wanneer je door de poort van de eeuwigheid heengaat, zul je
zeggen: “Prijs de Heer voor de verdrukkingen en beproevingen die mij tijdens mijn reis overvielen. God heeft
ze gebruikt om mij te transformeren."
Wij kunnen de aanwezigheid van Gods liefde in ons niet ontkennen. We waren eens vijanden, maar
Christus heeft Zijn bloed aan het kruis vergoten om ons te verzoenen met God. Wat een liefde! God is
soeverein. Hij weet wat het beste voor ons is. We moeten eenvoudig bidden: “Heer, heb Uw weg. Ik wil
gewoon wat U wilt. Ik laat alles volledig aan U over.” Dit is onze reactie naar God wanneer wij opnieuw
beseffen dat hij ons zo liefheeft en dat Zijn liefde in onze harten is uitgestort door de Heilige Geest. (Life-study
of Romans, blz. 102-103)
Ter aanvulling lezen: CWWL, 1983, deel 2, “The Divine Dispensing of the Divine Trinity,” hfst. 43; Life-study
of Romans, boodschap 9
Verlichting en inspiratie: ________________________________________________________________

Week 2 outline

VOLDOEN AAN GODS BEHOEFTE
EN HUIDIGE BEHOEFTEN IN HET HERSTEL VAN DE HEER
(vrijdag - tweede ochtendsessie)
Bericht twee
Gods welbehagen
Schriftlezing: Ef. 4:11-16; Fil. 2:13; Mat. 3:13-17; 17:5; Gal. 1:15-16; Rom. 14:17-18
I. Gods welbehagen, Zijn hartewens, is om te voldoen aan de vraag van deze tijd, die:
is Gods behoefte in deze tijd:
A. God heeft in deze tijd geen "geestelijke reuzen" meer nodig; wat Hij nodig heeft is het Lichaam
getuigenis, wat de realiteit is van het lichaam van Christus dat in het nieuwe Jeruzalem voleindigt; dit is om de wens van de Heer te vervullen volgens Zijn woord over de
opbouw van Zijn lichaam - Matth. 16:18; Ef. 4:1-16.
B. Vers 15 en 16 zeggen dat alle leden van het lichaam opgroeien tot het hoofd en
functioneren vanuit het hoofd; dus, "het hele lichaam" (met de voedende gewrichten en de
functioneren van elk deel) “veroorzaakt de groei van het lichaam tot de opbouw van
zelf verliefd.”
C. Als predikers van de huidige tijd zijn broeder Nee en broeder Lee patronen voor ons zodat
we kunnen vervolmaakt worden “tot het werk van de bediening, tot de opbouw van het Lichaam van
Christus"; we worden in dit huidige tijdperk geperfectioneerd om functionerende leden te worden van het lichaam van 
 Christus - vv. 11-12; 1 Tim. 1:16; 4:12; 1 Kor. 4:16-17.
D. "Geestelijke reuzen" zijn een belemmering voor het voortbrengen van de kerkelijke bediening; we moeten
zie wat de kerk intrinsiek is; de kerk als het lichaam van Christus wordt voortgebracht
wanneer alle één-getalenten functioneren; talenten betekenen geestelijke gaven, en elk
lid van het Lichaam van Christus heeft ten minste één talent: Matth. 25:14-30; Rom. 12:6; 1 Kor.
12:4, 12-27; 1 Huisdier. 4:10:
1. Voor het werk van de Heer hebben we het talent nodig, de geestelijke gave, opdat we mogen zijn
toegerust als goede slaven om Gods eeuwige economie te volbrengen; zeker, we moeten maken
alle vijftalenten dienen en de tweetalenten dienen, maar meer nog, wij
moet alle één-getalenteerden laten dienen.
2. Als vijf talenten met één talent worden samengevoegd, zijn ze gelijk aan iemand met vijf talenten; als
alle talenten in de kerk van vandaag zouden daar hun talenten naar voren brengen
er zouden niet zoveel grote geschenken onder ons nodig zijn; alleen door het tevoorschijn komen van de ééntalenten, de hele wereld zal worden veroverd (vgl. Handelingen 17:6b)!

3. Als ons werk de talenten niet naar voren brengt, is ons werk een mislukking; 2 Timoteüs 2:2 en Efeziërs 4:11-12 zijn de manier waarop we vandaag werken; alleen degenen die lesgeven anderen om te werken zullen slagen in het werk; vandaag hangt de opbouw van de kerk af van het perfectioneren, opbouwen en opvoeden van de enkeltalenten; wat nodig is vandaag zijn er mannen die anderen kunnen leiden in hun functie in het dienen van de Heer voor de kerk, niet mannen die anderen in hun dienst zullen vervangen.

E. God herstelt het moeilijkste van vandaag, namelijk de vervulling van Efeziërs 4:11-16; Gods ultieme werk is het herstel van het getuigenis van het Lichaam.
F. We moeten zien dat het lichaam kan worden beschadigd door het misbruik van “spiritueel streven” (zie Broeder Lee’s getuigenis hierover in The History and Revelation of the Lord’s Recovery, vol. 2, blz. 346-354):
1. In de twintigste eeuw waren mevrouw Penn-Lewis en T. Austin-Sparks mensen met hoge spirituele verworvenheden die begonnen samen te werken, maar ze waren verdeeld en konden niet samen geestelijk zijn; dit laat zien dat 'spiritueel' zijn kan leiden tot verdeeldheid.
2. Mevr. Penn-Lewis kende de subjectieve ervaring van de dood van de Heer, en T. AustinSparks zag de opstanding van Christus en het opstandingsleven; maar omdat hij had zijn eigen spirituele kennis en voelde dat zijn spirituele kennis hoger was dan die van mevrouw Penn-Lewis, hij vertrok en begon zijn eigen werk; er was zelfs een gevoel van rivaliteit tussen hen.
3. Hoewel T. Austin-Sparks 'spiritueel' was, was hij oppervlakkig in zijn begrip van:de kerk; omdat hij niet voldoende begrip had van de kerk (de eenheid van de kerk en de grond van de kerk), tijdens zijn tweede en laatste bezoek aan Taiwan, uitte hij afwijkende meningen, en het hierdoor veroorzaakte verlies
was tien keer, zelfs vijftig keer, groter dan de hulp die hij verleende.
4. Voor die tijd hadden we een eensgezindheid en waren in harmonie, maar degenen die zeiden: dat ze werden "geholpen" door broeder Austin-Sparks werden factoren van verdeeldheid.
5. We moeten beslist echte spirituele mannen zijn, degenen die worden gedomineerd, geregeerd, geleid, bewogen, geregeerd, gecontroleerd en geleid door onze gemengde geest; een echte spirituele man, die naar de geest leeft, zal alles doen en alles niet alleen spreken in zijn geest maar ook in het lichaam, door het lichaam en voor het lichaam; als we echt zijn
geestelijk, zullen we ijverig zijn om ‘de eenheid van de Geest te bewaren in de verbindende band van vrede” — Ef. 4:3;

1 Kor. 2:14-15; 3:1, 3.
II. Gods welbehagen, Gods hartewens, is wat God gelukkig maakt:
A. God is blij met de schepping van de aarde; Zijn koninkrijk zal op aarde worden opgericht - Baan 38:4, 7; Mat. 6:10; Openb. 5:10; 11:15; 21:1; Zach. 12:1.
B. God is blij met de schepping van de mens; voor elk van de items die God had geschapen, zei Hij: “goed” (Gen. 1:4, 10, 12, 21, 25), maar voor de schepping van de mens zei Hij “zeer goed” omdat de mens had Gods beeld en had Gods heerschappij gekregen voor de glorie van God en de
koninkrijk van God (vs. 26, 31; Jes. 43:7; Matt. 6:10, 13b).
C. God is blij met de incarnatie (Lucas 2:9-14); Jezus is de Wonderbare Raadsman, de Machtige God, de Eeuwige Vader en de Vredevorst om de unieke Gouverneur te zijn, en de regering van de Drie-enige God rust op Zijn schouder (Jes. 9:6-7); Hij is onze Verlosser en onze Emmanuel, de God-mens, Degene die verenigd, vermengd en opgenomen is met de mens (Matt. 1:21, 23; Johannes 14:9-11, 16-20).
D. God is blij met de doop van Christus; toen Hij werd gedoopt om Zijn openbare bediening te beginnen, "de hemelen werden voor Hem geopend... En zie, een stem uit de hemel zei: Dit... is Mijn Zoon, de Geliefde, in wie Ik Mijn verrukking heb gevonden”; de Heer Jezus, die de status van een typische man, werd gedoopt om alle gerechtigheid te vervullen en om Zichzelf toe te staan in dood en opstanding gebracht worden, zodat Hij zou leven en dienen in opstanding — Mat. 3:13-17.
E. God is blij met de herrezen en verheerlijkte Christus; toen Christus werd veranderd, als een voorafschaduwing van Zijn opstanding, "zie, een stem uit de wolk, die zegt: Dit is... Mijn Zoon, de Geliefde, in wie Ik Mijn vreugde heb gevonden. Hoor hem!" (17:5); God nam genoegen in de opstanding en verheerlijking van Zijn Zoon (Lucas 24:26).
F. God is blij als Zijn verloren zonen tot Hem terugkeren; de gelijkenis van de verloren zoon in Lukas 15 kan de gelijkenis van een gelukkige vader worden genoemd; nadat de vader naar zijn terugkerende zoon "rende" (vers 20), zei hij tegen zijn dienaren dat ze het gemeste kalf moesten brengen en slachten, en hij zei: "Laten we eten en vrolijk zijn" (vers 23); hier zien we de vrolijkheid van God.
G. God is blij wanneer Zijn Zoon in ons wordt geopenbaard - "Het behaagde God... Zijn Zoon te openbaren in" mij” (Gal. 1:15-16) – en wanneer we volledig in het zoonschap van God zijn gebracht (4:4-6; Ef. 1:4-5); dit vervult Gods genoegen om vele zonen te hebben voor Zijn gezamenlijke uitdrukking; de in ons geopenbaarde Zoon heeft ons gebracht in de betekenis van de aarde, van de mens en van de geïncarneerde, gekruisigde en herrezen Heer. © 2021 Living Stream Ministerie
H. God is blij om in ons te werken "zowel de willen als de werkend voor Zijn welbehagen"
(Fil. 2:13); het christelijk leven met de voorziening van het Lichaamsleven (1:19) is een gelukkig leven; onze innerlijke vreugde is een indicatie dat we leven en wandelen in overeenstemming met het goede van God genoegen; aangezien het gaat om het boek Filippenzen, geschreven door Paulus in de gevangenis (vers 13; 4:22), met de ervaring en genieting van Christus, die uitmondt in vreugde, is het een boek vol met vreugde en blijdschap (1:4, 18, 25; 2:2, 17-18, 28-29; 3:1; 4:1, 4).
I. God is blij een man van God te hebben (Ps. 90, titel; Deut. 33:1; Ezra 3:2) die God leeft en leeft God uit om God te winnen door één te zijn met God (2 Tim. 3:16-17; 1 Tim. 6:11-12;
Fil. 3:8, 14); Jezus van Nazareth is het standaardpatroon van een man van God die leefde God (Johannes 6:57; 5:19, 30; 10:30); de Heer zei dat Hij niet kwam om Zijn eigen wil te doen of om Zijn eigen glorie te zoeken (5:19, 30; 6:38; 7:18); wanneer we Christus nemen als ons gekruisigde leven voor Zijn manifestatie als het opstandingsleven, we zullen Hem ervaren als de inwoning en de kracht van de opstanding in staat stellend onze wil en onze heerlijkheid te verloochenen (Fil. 3:10; 2 Kor. 4:5-7; Rom. 14:7-9).
J. God is blij als we Christus eten als ons geestelijk voedsel om dankzij Hem te leven (Johannes 6:57); Christus eten is Zijn woorden eten door onze geest te oefenen om zowel te bidden als te lezen en mijmer over Zijn woorden zodat Zijn woorden de blijdschap en vreugde van ons hart worden (Jer. 15:16; Ps. 119:15-16; Joz. 1:8-9); leven vanwege Christus betekent dat het stimulerende element van Christus de verstrekkende factor voor ons wordt om Christus te leven.
K. God is blij als we dagelijks gesterkt worden in onze innerlijke mens, zodat Christus moge maak Zijn huis in onze harten door geloof; onze innerlijke mens is onze wedergeboren geest,
die Gods leven als leven heeft (Ef. 3:16-17; Johannes 3:6b; Rom. 8:10).
L. God is blij als we in onze geest blijven en aandacht schenken aan onze geest (vs. 6b); wanneer de Heer zegt: “Blijf in Mij” (Johannes 15:4), dit wonderbare “Mij” is in onze geest, en wanneer we zijn in Hem door in onze geest te zijn, in ons heeft de heerser van deze wereld niets - geen grond, geen kans, geen hoop en geen mogelijkheid in wat dan ook (14:30; vgl. 12:31-32).
M. God is blij als we Hem als slaaf dienen door in de realiteit van het koninkrijk van God te leven op de weg van gerechtigheid, vrede en vreugde in de Heilige Geest; dit bevalt goed God en goedgekeurd door mensen, en het bewaart de eenheid van de kerk voor het praktische Lichaamsleven - Rom. 14:17-18.
N. God is blij als we Hem in de geest aanbidden; Gods eeuwige economie is gericht op en is uitgevoerd door onze vermengde geest - de goddelijke Geest vermengde zich met onze menselijke geest als één geest — Johannes 4:23-24; Rom. 8:16; 1 Kor. 6:17; Rom. 1:9.

O. God is blij als we één met Hem zijn in Zijn bediening om Zijn eeuwige economie uit te voeren; in de bediening van de Heer geven we alleen om de goddelijke uitdeling van de Drie-enige God, belichaamd in Christus en gerealiseerd als de Geest, in Zijn uitverkoren volk - Ef. 1:9-11; 3:2, 9-10; 2 Kor. 3:3, 6; 1 Huisdier. 4:10.

P. We moeten een volk zijn in wie, met wie en door wie God Zijn welzijn kan hebben genoegen; we moeten "vastbesloten zijn... om de eer te verwerven Hem welgevallig te zijn" (2 Kor. 5:9) door één te zijn met Christus als Degene die Zichzelf aan het kruis offerde om om nieuwe wijn te produceren om God en de mensen op te vrolijken (Richt. 9:12-13; Matt. 9:17).

Q. God zal blij zijn met onze verheerlijking: "Het lijden van deze tijd is niet... waardig om vergeleken te worden met de komende heerlijkheid die aan ons geopenbaard zal worden. Voor de angstigen kijken naar de schepping wacht reikhalzend op de openbaring van de zonen van God... De schepping zelf zal ook worden bevrijd van de slavernij van corruptie in de vrijheid van de heerlijkheid van de kinderen van God. Want we weten dat de hele schepping samen zucht en worstelt tot nu toe samen pijn. En dat niet alleen, maar ook wijzelf, die de eerstelingen van de Geest hebben, ook wijzelf zuchten in onszelf, verlangend uitkijkend naar het zoonschap, de verlossing van ons lichaam” — Rom. 8:18-19, 21-23; vgl. Ef. 1:4-5.

VOLDOEN AAN GODS VERLANGEN EN DE HUIDIGE BEHOEFTEN IN HET WEDEROPBOUWWERK VAN DE HEER
Week 2: Gods welbehagen Voldoen aan Gods verlangen en de huidige behoeften in het wederopbouwwerk van de Heer © 2021 Living Stream Ministry 7

WEEK 2 – DAG 1
Ochtendvoeding

Ef. 4:15-16 Maar terwijl wij de waarheid vasthouden in liefde, in alles opgroeien tot Hem die het hoofd is, Christus, uit Wie het hele lichaam, samengevoegd en verbonden door elk gewricht dat de ondersteuning verleent naar de werking die elk deel is toegemeten, de groei van het lichaam bewerkt tot opbouwing van zichzelf in liefde.
Vandaag zoekt God geen geestelijke reuzen meer. Hij heeft het getuigenis van het Lichaam nodig.
Vandaag hoeven wij alleen maar leden te zijn. Een onbetekenend lid is een lid, en een belangrijk lid is ook een
lid. Niemand kan het hele Lichaam zijn. Als de hele gemeente opstaat om het evangelie te verkondigen, zeggen
anderen dat de gemeente hen heeft gered; ze zullen niet zeggen dat een specifiek persoon hen heeft gered. Dit
is niet de tijd waarin de medewerkers de Heer op zichzelf dienen, maar het is de tijd voor de hele gemeente
om op te staan en de Heer samen te dienen. (CWWL, 1932-1949, deel 2, blz. 242)
Vandaag herstelt God het getuigenis van het Lichaam. De gaven die Hij heeft gegeven dienen tot
vervolmaking van de heiligen voor de bediening. Enkele medewerkers met een bijzondere gave kunnen niet
langer deze taak volbrengen; alle broeders en zusters kunnen het evangelie verkondigen, de zieken genezen,
de heiligen onderwijzen en de verlorenen tot behoudenis brengen. De gemeente kan verwekken, kan worden
gevestigd, kan tot leven worden gewekt, kan stand houden en kan opstaan om te dienen. Zij zal worden
opgebouwd zoals het Nieuwe Jeruzalem en sterk zijn. (CWWN, deel 62, blz. 271)
Lezen voor vandaag
Wij moeten de evangelie-verkondiging herstellen die door de hele gemeente wordt gedaan. We hoeven
geen mensen uit te nodigen met grote advertenties. Nee, we moeten juist al de broeders en zusters vragen om
individueel mensen uit te nodigen. Op deze manier is de hele gemeente in staat op te staan om te dienen. Deze
vorm van dienen bestaat uit het hele Lichaam dat gezamenlijk dient. Als er vandaag maar enkelen praktisch in
de bediening zijn, dan voldoen we niet aan Gods standaard.
God wil vandaag de bediening van de gemeente en het dienen van gemeente herstellen. In China, en
zelfs in de hele wereld, zien we dat er geen grote evangelisten meer worden voortgebracht. Niet alleen worden
er geen nieuwe meer voortgebracht, maar de oude overlijden allemaal. Sommigen hadden nog niet moeten
overlijden, als we kijken naar hun leeftijd of hun bediening, maar toch zijn zij overleden. Dit komt
waarschijnlijk omdat geestelijke reuzen het voortbrengen van de bediening van de gemeente in de weg staan.
Ook onder de medewerkers is er altijd een gevoel van eenzaamheid. Hoewel het woord samenwerking niet
wordt gebruikt, toch is er een noodkreet voor werkelijke samenwerking. (Messages Given during the
Resumption of Watchman Nee’s Ministry, 1e druk, deel 2, blz. 324, 327-328)
Alle problemen in de gemeente vandaag komen voort uit de mensen met één talent. De Heer heeft ons
laten zien dat er niemand is met meer dan vijf talenten. Over een periode van twintig jaar kan er in de gemeente
misschien maar één iemand zijn met vijf talenten, maar elke dag kunnen er in de gemeente vijf mensen zijn
met ieder één talent. Al Gods kinderen, ook degenen die er slecht aan toe zijn, hebben één talent; en als je vijf
mensen met één talent bij elkaar zet, dan heb je hetzelfde als één persoon met vijf talenten. Als iedereen met
één talent in de gemeente zijn of haar talent zouden gebruiken, dan zou er geen behoefte zijn aan zoveel grote
gaven onder ons. Alleen al door het opstaan van degenen met één talent, zal de hele wereld worden veroverd.
Daarom moet het duidelijk zijn dat het niet gaat om hoeveel werk jij zelf kan verzetten, of hoe groot
de last is die jij zelf kan dragen, maar het gaat om de vraag in welke mate jij in staat bent om alle broeders en
zusters, al de mensen met één talent, op te laten staan om te werken en te dienen. Als jij zelf de enige bent die
van vroeg in de ochtend tot laat in de avond aan het werk bent, dan is dat niet de gemeente. Maar als jij bezig
bent van vroeg in de ochtend tot laat in de avond en je zorgt dat al de mensen met één talent aan het werk gaan
en druk bezig zijn; dan is dit de gemeente die dient, dit is de gemeente die het evangelie verkondigt. Het is de
gemeente die werkt; het is het Lichaam dat handelt en niet verschillende leden die de activiteit van het Lichaam
vervangen. (Watchman Nee, Further Talks on the Church Life, The Stream Publishers, 1974, blz. 143-144)
Ter aanvulling lezen: Messages Given during the Resumption of Watchman Nee’s Ministry, 2e druk, deel 1,
hfst. 26, 45-46, 49-50
Verlichting en inspiratie: _________________________________________________________________
______________________________________________________________________________________

WEEK 2 – DAG 2
Ochtendvoeding
Ef. 4:12-13 Om de heiligen te volmaken, tot het werk van de bediening, tot de opbouwing van het
lichaam van Christus; totdat wij allen komen tot de eenheid van het geloof (…)
Ef. 4:3 En u beijvert de eenheid van de Geest te bewaren in de band van de vrede.
God herstelt in deze tijd de moeilijkste zaak. Efeziërs 4 zegt dat het werk van de bediening ons tot de
eenheid van het geloof brengt. De gemeente is het Lichaam van Christus, en dat bouwt zichzelf op in liefde.
Wij zijn niet zo bezig met dingen zoals de nieuwe hemel, de nieuwe aarde of de poel van vuur. Maar als ik in
bed lig, ben ik altijd bezorgd over de vervulling van Efeziërs 4. Tegenwoordig is er veel verwarring onder
Gods kinderen en zijn er veel vormen van verdeeldheid. Wanneer zullen wij één zijn? Vandaag zien we ook
veel soorten van bediening; de situatie is bijzonder ingewikkeld. Hoe kan dit hoofdstuk werkelijkheid worden?
Toch geloven wij dat er een dag komt waarin Gods herstel de vervulling van Efeziërs 4 zal bereiken.
God voert vandaag een werk van herstel uit. Het ultieme werk onder deze vele werken kan heel goed het herstel
van het getuigenis van het Lichaam zijn. Vandaag brengt Gods leiding ons terug naar het begin en herstelt ons
tot de situatie ten tijde van het begin. (Messages Given during the Resumption of Watchman Nee’s Ministry,
1e druk, deel 2, blz. 486-487)
Lezen voor vandaag
Voor een periode van tweeduizend jaar is de gemeente ernstig beschadigd door het zogenaamd
‘geestelijk najagen’. Het kan best moeilijk zijn dit woord te accepteren, omdat er niets verkeerd lijkt te zijn
met ‘het najagen van geestelijke zaken’. Ja, geestelijk najagen is heel goed, maar het kan mensen ook
beschadigen en ten val brengen. In de afgelopen tweeduizend jaar zijn er wel enkelen geholpen door het
geestelijk najagen. Maar er is een groot aantal mensen beschadigd als gevolg van het geestelijk najagen. Dit
wil niet zeggen dat geestelijk najagen op zichzelf verkeerd is, maar ook niet dat we geen geestelijke zaken
moeten najagen. Het betekent echter dat mensen geestelijk najagen hebben misbruikt.
Toen mevrouw Penn-Lewis (zij had op geestelijk gebied een hoog niveau bereikt) ongeveer vijftig jaar
oud was, kwam er een jonge medewerker bij haar met de naam T. Austin-Sparks. Zij werkten korte tijd samen,
waarna hij vertrok en zijn eigen samenkomst begon omdat mevrouw Penn-Lewis de tafel van de Heer en de
doop volkomen vergeestelijkte. Mevrouw Penn-Lewis vond dat er geen echt water nodig was bij een doop, omdat
iemand werkelijk gedoopt was als hij de Heilige Geest maar ervaarde. Met de tafel van de Heer was het hetzelfde.
Mevrouw Penn-Lewis en T. Austin-Sparks, beiden heel geestelijke mensen, waren verdeeld en
kwamen niet overeen op geestelijk gebied. Dit laat zien dat ‘geestelijk zijn’ kan ontaarden in verdeeldheid.
Mevrouw Penn-Lewis kende de subjectieve ervaring van de dood van de Heer. Dit was zeer kostbaar.
T. Austin-Sparks zag de opstanding van Christus, het opstandingsleven en het principe van het Lichaam. Dat
hij dit zag was ook heel kostbaar. Waarom ging T. Austin-Sparks weg, nadat ze beiden een tijd samen hadden
gewerkt? Dat kwam doordat hij zijn eigen geestelijke kennis had en vond dat zijn geestelijke kennis van een
hoger niveau was dan de kennis van mevrouw Penn-Lewis. Daarom ging hij weg en begon zijn eigen bediening.
T. Austin-Sparks is twee keer bij ons geweest en gaf bepaalde geestelijke boodschappen waarmee wij
in sommige zaken zijn geholpen. Maar hij had onvoldoende zicht op de gemeente, de eenheid van de gemeente,
de grond van de gemeente en het bewaren van de eenheid op de grond van de gemeente. In plaats daarvan
ventileerde hij een afwijkende mening en was de schade die hierdoor werd veroorzaakt tien tot misschien wel
vijftig keer groter dan de hulp die hij ons bracht. Ongeveer tien jaar lang leden wij hieronder omdat hij bijna
al onze arbeid van 1949 teniet had gedaan en veel voortreffelijke jonge mensen had beschadigd. Wij zijn
dankbaar dat dit geen gewoon christelijk werk is. Anders zou het al lange tijd geleden in elkaar gestort zijn.
Omdat dit het wederopbouwwerk van de Heer is, zijn de wortels en de verborgen stroom van leven nog steeds
hier; daarom zien we nu weer vruchten die worden voortgebracht. (CWWL, 1981, deel 2, “The History and
Revelation of the Lord’s Recovery,” blz. 328, 331, 335)
Ter aanvulling lezen: Messages Given during the Resumption of Watchman Nee’s Ministry, 1e druk, deel 2,
hfst. 46-47, 53, 55, 61
Verlichting en inspiratie: _________________________________________________________________
______________________________________________________________________________________

WEEK 2 – DAG 3
Ochtendvoeding

Mt. 3:16-17 Nadat nu Jezus was gedoopt, steeg Hij terstond op uit het water; en zie, de hemelen
werden Hem geopend (…); en zie, een stem uit de hemelen zei: Deze is mijn geliefde
Zoon, in Wie Ik welbehagen heb gevonden.
Gal. 1:15-16 Maar toen het God, die mij (…) afgezonderd (…) heeft, behaagde zijn Zoon in mij te
openbaren (…)
In het begin werd Gods welbehagen in de schepping van de aarde tot uitdrukking gebracht (verw. Job
38:4, 7).
Gods koninkrijk wordt op de aarde gevestigd, niet op een andere planeet (Mt. 6:10; Op. 11:15). Het
eeuwige universum zal de nieuwe hemel en de nieuwe aarde worden genoemd (Op. 21:1). Gods eeuwige
koninkrijk wordt niet op de maan of op Mars gevestigd. De aarde is de plaats van Zijn welbehagen, zelfs tot
in eeuwigheid. (CWWL, 1978, deel 2, “Life Messages, Volume 1,” blz. 418-419)
Lezen voor vandaag
Toen God de mens te midden van de rest van Zijn schepping zag, bracht Zijn liefde voor de mens dat
Hij verklaarde: “zeer goed” (Gn. 1:31). De mens is het welbehagen van Gods hart. God heeft de aarde lief
omdat zij gemaakt is voor de mens in wie Hij een welbehagen heeft. Net als toen de fundamenten van de aarde werden gelegd, verheugden de hemelse heerscharen zich
ook over de vleeswording. De engel van de Heer bracht “grote blijdschap” aan de herders (Lc. 2:9-14).
Waarom was God zo verheugd met de komst van de “Heiland (…), Christus de Heer” (Lc. 2:11)?
Voorafgaand aan de vleeswording was de aarde niets meer dan de aarde, de mens was de mens en God was
God. Maar op het moment van vleeswording maakte God Zichzelf één met de mens. Jezus is de vermenging
van God en mens. “‘Men zal Hem de naam Emmanuel geven’, dat is vertaald: God met ons” (Mt. 1:23).
Toen Jezus op aarde leefde was Hij een wonder. Hij was de grote God vermengd met Zijn schepping.
Christus begon Zijn openbare bediening door te worden gedoopt. Het woord welbehagen in Matteüs
3:17 komt van dezelfde stam in de Griekse taal als het woord welbehagen in Efeziërs 1:5 en 9. De Vader
verheugde zich in deze Ene die Zichzelf overgaf aan Johannes de Doper om te worden gedoopt. Door Zijn
doop ontving Hij symbolisch het kruis. Dat wordt duidelijk door de vragen die Hij veel later stelde aan de
zonen van Zebedeüs: “Kunt u de drinkbeker drinken die Ik drink, of met de doop worden gedoopt waarmee Ik
word gedoopt?” (Mc. 10:38). Met de doop bedoelde Hij Zijn kruisiging.
Daardoor was de dood van Christus aangenaam in Gods ogen. God heeft een welbehagen in de
gekruisigde Christus. Iedere week als we de tafel van de Heer vieren laten we deze aangename dood zien aan
het universum (1 Kor. 11:26).
Gods welbehagen heeft alles te maken met ons (verw. Gal. 1:15-16). Er was blijdschap in de hemel op
de dag dat wij werden gered omdat Gods Zoon toen in ons werd geopenbaard. Deze blijdschap van God staat
in relatie tot alle andere dingen waar God vreugde in vindt. Als er geen aarde was, hoe kon Jezus dan in
Nazareth hebben gewoond? Zonder de schepping van de mens, hoe zou “Emmanuel, God met ons” er kunnen
zijn? Zonder de aarde en zonder de mens zou er ook geen vleeswording kunnen zijn, geen kruisiging, geen
opstanding en geen Zoon van God. Door de vermenging van God en mens werd Hij de Zoon des mensen, in
plaats van de Zoon van God te blijven.
Toen Hij in ons kwam werd de betekenis van de aarde, van de mens, van de vleeswording, van de
kruisiging en van de opstanding ons erfdeel. Waar is Christus vandaag? Hij is overal. Hij is zowel God als
mens. Hij is in de hemel en ook op de aarde. Wij zijn één met Hem. Eens waren wij gewone mensen,
onbelangrijke zondaars. Maar nu is er iets fantastisch met ons aan de hand. Het is moeilijk aan anderen uit te
leggen wat we zijn, wie we zijn, of zelfs waar we ons bevinden! De Zoon die in ons is geopenbaard bracht ons
in de betekenis van de aarde, van de mens en van de vleesgeworden, gekruisigde en opgestane Heer. (CWWL,
1978, deel 2, “Life Messages, Volume 1,” blz. 419-421)
Ter aanvulling lezen: CWWL, 1978, deel 2, “Life Messages, Volume 1,” hfst. 33-38; CWWN, deel 50,
“Messages for Building Up New Believers (3),” hfst. 49
Verlichting en inspiratie: _________________________________________________________________

WEEK 2 – DAG 4
Ochtendvoeding

Fil. 2:13 Want het is God die in u werkt, zowel het willen als het werken, om zijn welbehagen.
Joh. 5:30 (…) omdat Ik niet mijn wil zoek, maar de wil van Hem die Mij heeft gezonden.
Ons leven, ons christelijke leven en ons gemeenteleven, is in overeenstemming met Gods welbehagen.
Het christelijke leven is een vreugdevol leven. Vaak roept het Nieuwe Testament ons op tot blijdschap.
“Verblijdt u altijd in de Heer! Nog eens zal ik zeggen: Verblijdt u!” (Fil. 4:4). Wij moeten ons elke dag
verblijden, niet in ons zelf, maar in de Heer. Wij zijn een volk, dat “spreekt tot elkaar in psalmen, lofzangen
en geestelijke liederen, zingend en jubelend in [ons] hart tot de Heer, en dankt te allen tijde voor alles de God
en Vader in de naam van onze Heer Jezus Christus” (Ef. 5:19-20).
Wij zijn verheugd omdat we de ware God hebben die zowel het willen als werken in ons werkt, om
Zijn welbehagen (Fil. 2:13). Als wij ons verheugen, bemerken we Gods blijdschap in ons. Onze innerlijke
vreugde geeft aan dat we levend zijn en in overeenstemming met Zijn welbehagen wandelen.
God heeft ons mensen van te voren tot Zijn zoonschap bestemd (Ef. 1:5). Dit is volgens Zijn
welbehagen.
Het meest aangenaam voor God is dat mensen op aarde Hem tot uitdrukking brengen. Dit is Zijn
hartsverlangen. Ook als je nog jong bent, wil God dat je Hem in je familie tot uitdrukking brengt. Hem tot
uitdrukking brengen betekent dat je één met Hem bent. Dit maakt je ‘een mens Gods’. Het is niet alleen dat je
Hem vertegenwoordigt. God verlangt er naar dat je Hem tot uitdrukking brengt. In jouw spreken, wil Hij
spreken. Hij ziet er naar uit dat het werk dat je doet Zijn werk is. Je bent slechts een mens, maar je kunt een
goddelijk leven leiden. (CWWL, 1978, deel 2, “Life Messages, Volume 1,” blz. 422, 425-426)
Lezen voor vandaag
Paulus schreef de brieven aan Timoteüs in een tijd dat de gemeente in verval was geraakt. In zo'n
periode zie je dat “de mens Gods volkomen is, tot alle goed werk ten volle toegerust” (2 Tim. 3:17). Wil jij
een mens Gods zijn? Het voorafgaande vers laat ons de weg zien: “Alle Schrift is door God ingegeven” (2
Tim. 3:16). Door Gods woord in te ademen wordt je vanzelf Gods uitdrukking. Neem elke dag tien minuten
om het Woord biddend te lezen. Door Zijn Woord in te ademen en Hem te eten wordt je een mens Gods.
Jezus van Nazareth is het prototype van een mens Gods. Maar Hij bracht Zichzelf niet tot uitdrukking.
Hij verklaarde Zijn relatie van de Vader op deze manier: “Zoals de levende Vader Mij heeft gezonden en Ik
leef door de Vader (…)” (Joh. 6:57). Ook vertelde Hij de Joden: “Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: de Zoon kan
niets doen van Zichzelf, tenzij Hij de Vader iets ziet doen; want alles wat Die doet, dat doet ook de Zoon
evenzo” (Joh. 5:19). Hij kon zeggen: “Ik kan van Mijzelf niets doen” (Joh. 5:30). In 10:30 zegt Hij vervolgens:
“Ik en de Vader zijn één.”
Hier zien we mens die God tot uitdrukking bracht. Dit is waarom de Vader behagen in Hem had.
Hoeveel je ook probeert te doen voor God, Hij zal er niet van onder de indruk zijn. Breng Hem eenvoudig tot
uitdrukking en je zult Zijn hart raken.
Omdat we in ons binnenste zowel ons eigen leven als het goddelijke leven bezitten, hoe kunnen we
dan het goddelijke leven tot uitdrukking brengen? We kunnen aan het leven van Jezus zien dat ons eigen leven
aan de kant geschoven moet worden. Hij zei: “Ik ben van de hemel neergedaald, niet opdat Ik mijn wil zou
doen, maar de wil van Hem die Mij heeft gezonden” (Joh. 6:38). Dit vers geeft duidelijk aan dat de Heer Jezus
wel een eigen wil had, maar dat Hij niet Zijn eigen wil deed.
Problemen zullen komen wanneer we naar onze eigen wil en eer zoeken. Deze twee termen vatten de
essentie van ons menselijke leven samen. Omdat we ons onbelangrijk voelen als we een kleine taak toebedeeld
krijgen, ergeren we ons snel als iemand zich bemoeit met de manier waarop we dit doen. Maar er zal vrede
zijn in de familie en vrede in de gemeente als we de genade vinden om onze eigen wil en eigen eer opzij te
zetten. “Heer, maak mij bereid mijn eigen wil aan de kant te zetten, zoals U deed toen u op deze aarde was.
Geef mij de genade om op aarde te leven zonder mijn eigen eer en heerlijkheid te zoeken. Heer, wees de genade
in mij zodat ik mijn eigen wil en eer opzij kan zetten.” (CWWL, 1978, deel 2, “Life Messages, Volume 1,” blz.
426-428)
Ter aanvulling lezen: CWWL, 1989, deel 3, “The Experience and Growth in Life,” hfst. 3; Life-study of
Matthew, boodschap 65-66
Verlichting en inspiratie: _________________________________________________________________

WEEK 2 – DAG 5
Ochtendvoeding

Fil. 3:10 Om Hem te k

ennen en de kracht van zijn opstanding en de gemeenschap aan zijn lijden,
terwijl ik aan zijn dood gelijkvormig word.
Joh. 15:3 Blijft in Mij, en Ik in u (…)
Rom. 8:6 Want wat het vlees bedenkt, is de dood, maar wat de Geest bedenkt, is leven en vrede.
Het is voor ons onmogelijk om onze eigen wil en eer opzij te zetten, maar doordat we het graag willen,
denken we dat we het zelf wel kunnen. Zo'n leven kan alleen in opstanding worden geleefd. De Heer Zelf is
de opstanding (Joh. 11:25). Alleen in Hem kunnen we onder het kruis leven.
De vreugde van de Vader is dat we in de aarde vallen en sterven, dat doen we door een gekruisigd
leven te leiden. Als wij sterven wordt de innerlijke kracht van leven bekrachtigd. Dood brengt de
opstandingskracht binnen. “Heer, open mijn ogen zodat ik zie dat mijn eigen wil en eer opzij gezet moet
worden. Laat me dan zien dat U de opstandingskracht in mij bent. Ik prijs U dat ik geen levenloze steen ben.
Ik ben een tarwekorrel. In mij bent U de opstandingskracht. Heer, geef mij het visioen, dat wanneer ik sterf, ik
U tot uitdrukking zal brengen. Ik sta hier voor U.” De Heer werkt in ons de bereidheid uit. Dat komt niet vanuit
onszelf. (CWWL, 1978, deel 2, “Life Messages, Volume 1,” blz. 429-430)
Lezen voor vandaag
Onze ziel is de natuurlijke mens. Onze geest, wedergeboren en gevuld met de Heilige Geest, is de
innerlijke mens. Het is deze tweede persoon, de innerlijke mens, waar God een welbehagen in heeft. In
werkelijkheid is deze tweede persoon Jezus Christus, vermengd met ons. De persoon in jouw ziel is beledigend
en onaangenaam voor God, maar Degene in jouw geest is een zoete geur voor Hem.
God verlangt er naar dat wij in de geest wandelen. De ziel kunnen we gebruiken als een orgaan, maar
het is niet onze ‘persoon’. Gedurende de dag reizen we vaak heen en weer tussen de geest en de ziel.
Vraag de Heer om je te helpen dit te beoefenen. “Heer, dank U dat ik een nieuwe persoon in mij heb.
Ik ben niet meer die oude mens. Mijn wedergeboren geest, waar U woont, is mijn nieuwe persoon. Help mij
te wandelen, te leven, te handelen en te spreken in de geest en niet langer in de ziel. Ik wil vanuit de innerlijke
mens leven.”
De vreugde van de Vader is dat we kracht ontvangen in de innerlijke mens naar de rijkdommen van
Zijn heerlijkheid. Morele en ethische deugden kunnen niet vergeleken worden met de uitdrukking van het
goddelijke leven in ons. Het is geen kwestie van het niet bezoeken van een winkelcentrum of ander vermaak
in de wereld omdat we de wereld niet langer lief hebben. Die houding is veel te oppervlakkig. Wat we doen is
het gevolg van het ontvangen van kracht in de innerlijke mens door Zijn Geest.
Het wederopbouwwerk van de Heer gaat niet om leerstellingen of om uiterlijke gewoonten. Het gaat
om de ervaring van het ontvangen van kracht in onze innerlijke mens, zodat Christus ons hele wezen in bezit
kan nemen, totdat we helemaal gevuld zijn met God voor Zijn volledige uitdrukking. Bid op deze manier:
“Vader, dank U voor mijn wedergeboren geest waar Christus woont. Geef mij kracht in mijn innerlijke mens,
naar de rijkdommen van Uw heerlijkheid, door uw machtige Geest. Verspreid U vanuit mijn geest en maak
ook woning in mijn hart. Maak woning in mijn hele innerlijke wezen, zodat ik volledig gevuld wordt met U
voor Uw volledige uitdrukking.”
Mag de Vader ons allemaal kracht in de innerlijke mens geven, zodat Christus woning maakt in onze
harten en dat wij worden samengebouwd tot een woonplaats van God in de geest. Dit is Zijn vreugde en
blijdschap.
Waar we ook mee geconfronteerd worden: groot of klein, goed of slecht, juist of onjuist; wij moeten
in onze geest zijn. Deze geweldige “Mij” is in onze geest. We moeten in Hem blijven (verw. Joh. 15:4). Blijf
daar. Als je daar bent weggegaan, keer dan direct weer terug.
God is blij als Hij ziet dat we in onze geest blijven. Onze geest is onze hoop. Het is ons thuis. Het is
ons land. Er is geen andere plaats waar we zouden moeten zijn. (CWWL, 1978, deel 2, “Life Messages, Volume
1,” blz. 450-451, 453-455, 446-447)
Ter aanvulling lezen: De goddelijke economie, hfst. 1; CWWN, deel 62, hfst. 23, 30
Verlichting en inspiratie: _________________________________________________________________
______________________________________________________________________________________

WEEK 2 – DAG 6
Ochtendvoeding

Joh. 4:24 God is een geest, en wie Hem aanbidden, moeten Hem aanbidden in geest en waarheid.
Rom. 1:9 Want God, die ik dien in mijn geest in het evangelie van zijn Zoon, is mijn getuige hoe ik
onophoudelijk u gedenk.
Gods nieuwtestamentische economie richt zich op onze menselijke geest en wordt ten uitvoer gebracht
door de goddelijke Geest vermengd met de menselijke geest (verw. 1 Kor. 6:17).
Paulus zegt: “Want te leven is voor mij Christus” (Fil. 1:21). Wie is Christus? Is Hij niet God? Wie is
“mij”? Dat is Saulus van Tarsus, gewoon een mens. Hoe kan een mens God tot uitdrukking brengen? We
begrijpen het niet helemaal, maar we kunnen genieten van wat het Woord zegt door het te eten. Als het Woord
zegt dat we met Hem zijn samengevoegd tot één geest, dan zeggen we: “Halleluja! Ik ben een mens, maar ik
heb een geest! Ik ben één geest met de Heer!” (CWWL, 1978, deel 2, “Life Messages, Volume 1,” blz. 458)
Lezen voor vandaag
In Johannes 4:23 en 24 wordt ons verteld dat God in geest aanbeden moet worden. Het woordje in
kunnen we beschouwen als een voorzetsel dat ook vertaald kan worden als ‘met’. Wij aanbidden met onze
geest. Dit geeft aan dat onze geest dienst doet als een orgaan. We zien met onze ogen, horen met onze oren en
aanbidden moet onze geest. Als we zeggen dat we aanbidden in geest, bedoelen we dat we aanbidden in het
bereik van de geest. Als we zeggen dat we aanbidden met onze geest, bedoelen we dat de geest het deel van
ons wezen is waarmee we aanbidden. De geest is dus niet alleen de nieuwe persoon geworden, de innerlijke
mens, maar ook het nieuwe orgaan waarmee we God aanbidden.
Het woord aanbidden wijst in het Grieks ook op de gedachte van bediening. Het woord dienen in
Romeinen 1:9 is in sommige andere vertalingen vertaald als ‘aanbidden’. Of we spreken over aanbidden of
dienen, de betekenis is hetzelfde. Onze aanbidding is onze bediening aan God; onze bediening aan Hem is ook
onze aanbidding. Als we Hem aanbidden, dienen we Hem; als we Hem dienen, aanbidden we Hem.
Het meest aangenaam in Gods ogen is dat wij in onze geest blijven. Mag het zo zijn dat we niets zeggen
buiten onze geest om. Mag het zo zijn dat we buiten onze geest om nergens heen willen gaan en niets willen
doen. De hele dag “in geest” zijn moet ons beheersen en al onze activiteiten aansturen. Als wij spreken, denken,
bewegen en handelen in geest, zijn we overwinnaars, geheiligd en geestelijk. We zullen aangenaam zijn, niet
alleen voor onszelf, maar ook voor God en voor anderen. Zo'n dagelijks leven is een welbehagen voor God.
Een christelijk leven en een gemeenteleven in geest maken Hem blij.
De dag zal komen dat we allemaal worden verheerlijkt. Wij zullen met Christus op de berg van
verheerlijking zijn. Op die dag is God buiten Zichzelf van opwinding en zal hij satans aandacht op ons vestigen:
“Satan, kijk naar Mijn kinderen! Mijn kinderen zijn verheerlijkt!” Deze gedachte zien we zeker terug in
Romeinen 8: “Het lijden van de tegenwoordige tijd [is] niet waard (…) vergeleken te worden met de
toekomstige heerlijkheid die aan ons geopenbaard zal worden. Want de schepping verwacht reikhalzend de
openbaring van de zonen van God. (…) De schepping zelf zal worden vrijgemaakt van de slavernij van de
vergankelijkheid tot de vrijheid van de heerlijkheid van de kinderen van God. Want wij weten, dat de hele
schepping tezamen zucht en tezamen in barensnood is tot nu toe. En dat niet alleen, maar ook wijzelf, die de
eerstelingen van de Geest hebben, ook wijzelf zuchten bij onszelf in de verwachting van het zoonschap: de
verlossing van ons lichaam” (Rom. 8:18-19, 21-23).
Het wederopbouwwerk maakt dat God Zijn welbehagen herwint. Het hedendaagse christendom is
zeker geen reden tot blijdschap voor Hem. Wij horen een volk te zijn in wie God Zijn welbehagen heeft.
Wij leven en wandelen nu naar Gods welbehagen. Dat welbehagen bereikt het hoogtepunt op de dag
van onze verheerlijking. (CWWL, 1978, deel 2, “Life Messages, Volume 1,” blz. 457, 463, 422-423)
Ter aanvulling lezen: CWWL, 1994-1997, deel 3, “The God-man Living,” hfst. 8, 10, 14; CWWL, 1987, deel
3, “The Scriptural Way to Meet and to Serve for the Building Up of the Body of Christ,” hfst. 26
Verlichting en inspiratie: _________________________________________________________________